Αν τυπικά δεν κλέβαμε το reconstruction των UNKLE στους MOb, τους Selofan και την VASSIŁINA από τον Μάρτιο, η δεκάδα του Λόκαλ Heroes Φεβρουαρίου στο Spotify δεν έβγαινε με σχετικό decent αισθητικό αποτέλεσμα. Τι εννοώ αν και τα έχω ξαναγράψει. Ασφαλώς και επίσημα σε streaming πλατφόρμες ή και ανεπίσημα σε Soundcloud / Bandcamp / Bootleg / Demos επίπεδο κυκλοφορούν καθημερινά δεκάδες δημιουργίες εγχώριων καλλιτεχνών, σε μηνιαία βάση θα μπορούσαμε να πούμε εκατοντάδες, και μάλλον από εκεί έλαβε το ερέθισμα η υπουργός Πολιτισμού με την ποσόστωση (πλάκα κάνω), αλλά οι παραγωγές που είναι ικανές να συνδυάσουν φρέσκο ήχο, σωστή ενορχήστρωση και μία μικρή έστω προοπτική διεθνής αναγνώρισης, έστω και σε specialist επίπεδο, δυστυχώς -για το δικό μου φίλτρο ενδιαφέροντος- κατά τον μήνα Φεβρουάριο δεν έφτασαν καν το διψήφιο και ζητούμενο δέκα στον αριθμό.

Ναι μεν, όλοι κυνηγάνε ένα συνδυασμό electro, synth pop με την ελπίδα να ανέβουν στο βαγόνι του Pan Pan (αυτό στο οποίο επίσης αλγοριθμικά και μάλλον από τύχη ανέβηκε η Billie Kark με ένα κομμάτι του 2022) αλλά, κάθε άλλο παρά εύκολο είναι, ακόμα και αν βάλεις στους στίχους όσες περισσότερες φορές μπορείς τις λέξεις "Αθήνα, party, ντίσκο, μ’αρέσει, αισθάνομαι" -που έλεγε και ο Σάκης- . Και make no mistake, ο αλγόριθμος θα σε βρει, μία, δύο, άντε τρεις φορές το πολύ. Μετά θα ψάξει τη νέα τάση, που εφόσον ήδη είναι τάση, μέχρι να βγει το κομμάτι σου θα έχει αρχίσει να ξεφτίζει.

Το δέχομαι, γράφω κάπως βαριά, αλλά πιστέψτε με ξόδεψα άπειρο χρόνο και άκουσα όντως δεκάδες κομμάτια για να προκύψουν τα παρακάτω που τουλάχιστον θα τα ακούς μερικούς μήνες μετά και δεν θα μετανιώνεις. Περισσότερα στο mixcloud σχολιάσμό και στο κείμενο που ακολουθεί. Σημειώστε ότι το μηνιαίο update σας με την εγχώρια σκηνή, έχει πλέον το δικό του επίσημο podcast με την επιμέλεια δύο δικών μας παιδιών, ακόμα κι αν -παρά την κοινή μας Avopolis στέγη- όπως είναι ευνόητο, το μουσικό γούστο και οι επιλογές είναι μία αμιγώς υποκειμενική υπόθεση.

1. Mountains Makes Me Sad - Beyond35A (self release)

 Με το MMMS project του αγαπητού Ζώης Χαλκιόπουλος την πατάω πάντα σαν πρωτάρης. Έχει εδώ και μερικά χρόνια σκαλίσει τέσσερις from ambient to techno συνθέσεις που με γοητεύουν κάθε φορά που τυχαία μου της υπενθυμίζει αλλά επιτέλους φέτος (άκου New Year’s Resolution) αποφασίζει να τα κόψει σε ένα μίνι private press round και να τα κυκλοφορήσει σαν ένα extended play σώμα στις ψηφιακές πλατφόρμες. Και να τα ακούς λέει σε ένα σχετικό υψόμετρο, τώρα που θα ανθίζει η φύση και θα συνδυάζεις τον φόβο του ύψους με την απεραντότητα του τοπίου. Ωραίος ο Ζ, ακούστε και εδώ ένα mixtape ε τις μουσικές αναφορές που έδωσαν ώθηση στο πρότζεκτ.

 

2. 5055 (UNKLE Reconstruction) - Mob, UNKLE (Veego Records)

Στην θεωρητικά πιο στεγνή από αρχής της στήλης περίοδο, έρχεται η πιο καλαίσθητη και εγκεφαλική προσθήκη της Spotify λίστας μας. Ο James Lavelle πιάνει στα χέρια του το "5055" των προοδευτικών jazz τύπων MOb και το αποτέλεσμα είναι μουσική που καθηλώνει. Δίκαια περήφανος, παρατηρεί και υποστηρίζει την εξέλιξη της πιο ενδιαφέρουσας εγχώριας jazz μπάντας τελευταία ο Ανδρέας Μητρέλης.

 

3. Bhukhurah - Circles (Black Caramel Records)

Στη σχετικά φρέσκια Black Caramel, o Μπούκουρα(χ) κυκλοφορεί το πρώτο ολοκληρωμένο EP του, αποδυκνείοντας ότι αφουγκράζεται καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο solo καλλιτέχνη την παγκόσμια εξέλιξη του indie ήχου. Ψήνω φουλ το "Circles" αλλά "HMM" έχει τα youtube views οπότε διπλοτσεκάρετε. FRESH AF.

 

4. Lee Burton - Oxytocin Overdose (Up The Stuss)

Σε ένα από τα πιο πολυσυζητημένα Ευρωπαικά χορευτικά labels αυτή την στιγμή, την Up The Stuss του Chris Stussy, o Lee Burton aka Λευτέρης Καλαμπάκας παραδίδει το πιο βαθύ και γεμάτο acid ενέργεια δωδεκάϊντσο του μέχρι σήμερα. Βάζεις το βινύλια στην τσάντα χωρίς καν να το σκεφτείς και ξέρεις ότι έχεις ένα DJ όπλο που σε οδήγει σε παραπάνω από μία διαδρομές του deep house ήχου από το Detroit μέχρι το Βερολίνο.

 

5. Lex (Athens) - Strip Town (Delusions Of Grandeur)

Η παρτίδα με τα deep disco διαμάντια και τον funky ήχο για τα οποία μιλούσε τρεις μήνες πριν ο Dj και παραγωγός Lex (not to be confused with the mega rap superstar) έφτασε επιτέλους στα ράφια των δισκοπολείων από την ευυπόληπτη Βρετανική ετικέτα Delusions Of Grandeur. Disco house φινέτσα με jazzy προεκτάσεις που σύντομα θα εδραιώσει κι’ άλλο στο σχετικό είδος την φήμη του Αλέξη Ανδρικόπουλου.

 

6. Saske, Sigma - LIFE (Offbeat Records)

Το νέο chart buster από τον τύπο που όλοι θέλουν να τα έχουν καλά μαζί του γιατί ήξερε τι ήθελε το game και το άλλαξε. Ίσως έχει λίγο παραπάνω φίλτρα φωνής απ'ό,τι χρειαζόταν, αλλά αν πρέπει να κάνεις μια εικοσάδα Deluxe χιτς που θα κρατάνε την πιτσιρικαρία άϋπνη, κάνεις αυτό που πρέπει.

 

7. VASSIŁINA - 2 Kisses (Inner Ear)

Καινούριο single -ελληνόφωνο- και για την VASSIŁINA που αντιλαμβάνεται την σημαντικότητα του “πακέτου αισθητικής” της σύγχρονης ποπ με τους όρους που έθεσαν στο πρόσφατο παρελθόν ονόματα όπως η FKA Twigs. Να σημειωθεί ότι η VASSIŁINA μετά την συνεργασία της με τον Kadebostany ανέβασε αισθητά τα Spotify στατιστικά της ώστε να μπορεί να λανσάρει σχετικά πιο εύκολα οτιδήποτε η ίδια αντιλαμβάνεται ως φουτουριστική ποπ.

 

8. Jan Van Angelopoulos, Fotis Siotas - Chorus (BKXS)

Είχαμε παρουσιάσει τον προπομπό του concept album BAKXEΣ  αλλά πέτυχα ζωντάνα την εκτέλεση του "Chorus" στο Ρομάντσο και επιβεβαίωσε τις υποψίες μου για ένα στ’ αλήθεια ενδιαφέρον album που δανείζεται έξυπνα από το kraut με κοινωνό τον Jan Van και αποθεώνει το φολκ με το ταλέντο του Φώτη Σιώτα.

 

9.  Selofan - Sticky Fingers (Fabrika)

Μια σκηνή μόνοι τους εδώ και χρόνια, οι μπροστάρηδες της εγχώριας darkwave επιστρέφουν με νέο single σε νοσταλγικό και νεορομαντικό ύφος.

 

10. Relevant Box - Sleep Myself Off (Just Gazing)

Σαν να ζήλεψαν την επανένωση των Raining Pleasure ή τις επανακυκλοφορίες της Make Me Happy, οι Relevant Box και σταδιακά ανεβάζουν τον πίσω κατάλογο τους σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες. Εγχώρια indie pop μιας κάποιας εποχής.

Bonus:

* Varonos - The Trip (Acid Cuts)

O Varonos aka Thomey Bors -νομίζω- από τα Τρίκαλα, επιστρέφει στην Acid Cuts με μια τετράδα φωτιά. Σοβαρό acid for the heads σε 50 αριθμημένα 8ιντσα και επιτέλους λίγο από το electro που δεν ήξερε ότι χρειάζεται αυτή η χώρα. Big Up!!!

** Constantine Skourlis - Dawn Eternal (Bedouin Records)

Υποδειγματική περίπτωση live ηχογράφησεις αυτού που κάποιοι ονομάζουν ambient, πειραματικό, avant garde, κινηματογραφικό, you name it και ο Κωνσταντίνος Σκουρλής απλά το αποκαλεί μουσική. Μην χάσετε το Bedouin showcase στις 15/3 και αναμείνατε σύντομα το podcast με τον πυρήνα του label.