Μπορεί να χάσαμε μουσική τις τελευταίες 6 εβδομάδες κύριε Πάνο; Σίγουρα χάσαμε, αλλά δικαιούμασταν και εμείς το break μας. Το καλό είναι πως εδώ και μία εβδομάδα που επιστρέψαμε οι καλοί μας bloggers φίλοι, είχαν κρατήσει στο ψυγείο, fresh cold as ice, δεκατρία δροσερά κομμάτια νέας μουσικής για όλα τα γούστα. Βρετανική πειραματική και jazz, afro house από την πηγή, Αμερικάνικο R&B νέας κοπής και indie rock, folk, ονειρική ποπ και ασφαλώς μπόλικη χορευτική μουσική.

Αυτά είναι που ξεχώρισαν, τα ακούτε και στην σχετική playlist. 

1. A Beacon School - KITM (Grind Select) 

Το Grind Select συνήθως ξέρει και καθόλου τυχαία, έδωσε στα μέσα του Αυγούστου χώρο στη shoegaze pop του Νεοϋορκέζου Beacon School που ξέρει πως να χειρίζεται τα κιθαριστικά feedbacks να χτίζει ελαφρά φαζαριστό wall of sound και να διατηρεί τα αέρινα φωνητικά σε ικανονοποιητικό επίπεδο μέσα στη συνολική μίξη.

 

2. Child Of Night - Overcame (self release)

Και από το όνειρο στον 80s synth wave εφιάλτη. Οκ, όχι ακριβώς, οι σκοτεινές ευαισθησίες μιας εποχής σώζουν το δίδυμο από το Brooklyn από τα βαθιά σκοτάδια που επίσης δείχνουν να κατέχουν και τους δίνουν περίοπτη θέση στη νέα gothic σκηνή της Αμερικής.

 

3. Devereaux - Bikini (Post Echo)

Παλιό αλλά καλό . Το Bikini του Devereaux ξαναέγινε επίκαιρο λόγω καλοκαιριού στα blogs και θυμηθήκαμε την 2014 κυκλοφορία του κυρίως γιατί η ηλεκτρονική ποπ του ήχησε για λίγο ξέγνοιαστη και στην χώρα μας. 

 

4. Cadaze - Heart Beat (self release) 

Από το Καμερούν με πραγματική afro ποπ αγάπη, το Heart Beat ισορροπεί μοναδικά ανάμεσα στην amapiano μόδα και την δυτικότροπη R&B. Δροσερό και αέρινο. 

 

5. Cult Caves - Entropy (Prom Scene Records) 

Τεμπέλικo ηλεκτρονικό indie με lo-fi στοιχεία και τις dream pop αρχές όπως τις δίδαξαν μπάντες σαν τους Beach House. 

 

6. Sonny & The Sunsets - Androids (Rocks In Your Head)

Το Androids ξεχωρίζει από το νέο album του Sonny Smith από την Bay Area που δημιουργικά είναι ταγμένος κάπου ανάμεσα στον τσαμπουκά του Jonathan Richman αλλά και στην ψυχεδελική εποχή των λουλουδιών. Στο Self Awareness Through Macrame μαζί με τους Sunsets δείχνει τον δρόμο για την καλειδοσκοπική ποπ που ξέρει πότε πρέπει να ροκάρει. 

 

7. Glou - Glou - Let That Go (self release) 

Έχουμε πρόσφατα επικοινωνήσει ξανά τον έξυπνο, φρέσκο και άμεσο τρόπο που προτιμά την R&B του ο Αμερικανός Glou-Glou. Singles όπως το Let That Go δεν το έχουν σε τίποτα να γεμίζουν χιλιάδες feel good playlists ανα τον πλανήτη και να ακούγονται πάντα cool συντροφιά με τον πρώτο καφέ. 

 

8. PLS & TY - Your Love feat. Sofia Nzau (self release) 

Swahili hiNRG HOUSE κανείς; Yeap, δοκιμάσαμε πρώτοι και αν αυτό το κομμάτι δεν είναι ικανό να αλλάξει τα standards στα έθνικ house set, τότε δεν ξέρω τι χρειάζεται για να χορέψουν τα kids πλέον. 

 

9. Joseph Shabason - Jamie Thomas (Telephone Explosion Records) 

Υπέροχη πολυρυθμική και πειραματική jazz από τον Καναδό Joseph Shabason στην Telephone Explosion. Απόλυτα έτοιμο για Ιταλικής 70s κοπής κατασκοπικό φιλμ που όμως προς τιμην του δημιουργού στο youtube video γεμίζει με uber cool skate κόλπα. 

 

10. Oxlade feat. Dave - INTOXYCATED (EPIC France) 

Ενδιαφέρουσα Νιγηριανή ποπ με σοβαρό featuring από το πρόσφατα τρομερό παιδί της Βρετανικής ραπ, τον εξαιρετικό Dave που το ραπ κυλάει αβίαστα και προσθέτει σχεδόν κλασσική αξία σε ένα έτσι και αλλιώς καλοστημένο R&B αφρο pop διαμάντι. 

 

11. Orions Belte feat. Louien - When You’re Gone I’ll Be Gone (Jansen Records) 

Σπαραξοκάρδικη ψυχεδελική ποπ από τη Νορβηγία. Κοντά στους Khruangbin ηχητικά αλλά με την εξίσου ξεχωριστή φωνή της Louien να συνοδεύει αυτό το chill κομψοτέχνημα. 

 

12. Pig &Dan, Siavash - Call The Hitman (Poker Flat) 

Ο Ivan Smagghe της Radio Nova εποχής πιθανόν να λατρέψει αυτή τo μίνιμαλ σκοτεινό house εργαλείο που πέραν των Pig & Dan φέρει επιπλέον την σφραγίδα της Poker Flat aka της ετικέτας που σχεδόν δύο δεκαετίες πριν ίδρυσε ο Steve Bug.

 

13. Kramer - Perseverance (Def Presse) 

Επιτέλους λίγη afro house με ουσιαστική ενορχήστρωση ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον sample και δομή που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις ενορχηστρώσεις σπουδαίων όπως ο Arthur Russell. Από την afro disco στην χορευτική jazz 4 λεπτά δρόμος. Μαγικό.