“… because when you were nineteen,

didn’t YOU ever want to create something beautiful and pure

just so one day you could set it on fire

and then watch the city light up as it burned?”

Βρετανία, 1987. Ο Bruce Willis στα βρετανικά charts. Η Thatcher τσαντίζει φοιτητές και μεταλλωρύχους. Οι εργαζόμενοι στις δισκογραφικές ζούνε με κοκαΐνη και Duran Duran. Σε μια ήσυχη γειτονιά στο Bristol η Clare Wadd και ο Matt Haynes ονειρεύονται ένα διαφορετικό κόσμο. Έναν μυστικό κόσμο. Τον κόσμο της Sarah Records.

Λίγο πριν τα κινητά τηλέφωνα, τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές στα σπίτια και το διαδίκτυο, την εποχή των τηλεφωνικών θαλάμων και των fanzine που μοιράζονταν χέρι-χέρι ή στέλνονταν με το ταχυδρομείο, σε ένα υπόγειο στο λόφο Blackboy αρχικά, και στη συνέχεια σε ένα σπίτι στο δυτικό Bristol, η Sarah Records κυκλοφόρησε 100 pop 7ιντσα και ανακοίνωσε το τέλος της με τη δημοσίευση μιας διαφήμισης στο NME and στο Melody Maker με το πιο εντυπωσιακό αξιοθέατο στο Bristol (γέφυρα) και τον τίτλο “A Day for Destroying Things”.