Το απολαμβάνω όταν συμβαίνει. Στα μέσα κάθε χρονιάς η προσοχή όλων στρέφεται στα νέα album των καταξιωμένων καλλιτεχνών και όμως κάπου στο περιθώριο, εκεί όπου θολώνουν οι γραμμές σχετικά με τον απόλυτο ήχο που υπηρετεί ο κάθε καλλιτέχνης εμφανίζονται υβρίδια και album από λιγότερο προβεβλημένα ονόματα, που με μαθηματική ακρίβεια στο τέλος της χρονιάς θα κάνουν τη ζημιά και θα εμφανίστούν στις πρώτες θέσεις επιδραστικών media. Αν παρακολουθείτε την ραδιοφωνική disco dance της Ευρώπης κρατήστε το όνομα του Yuksek και αν το RapCaviar είναι η βασική playlist που τσεκάρετε εβδομαδιαία, τότε ο Billy Woods έχει για εσάς έναν από τους δίσκους της χρονιάς. Από δίπλα και σε απόλυτο lo key ύφος η χορευτική R&B του Nourished By Time. Αδιάφορο σε πρώτη ανάγνωση το 48ο επεισόδιο της NMW σειράς μπορεί κρύβει ύπουλα παραπάνω από έναν δίσκο για τη λιστομάνια στο τέλος της χρονιάς. Let's go!

Ακολουθεί η δεκάδα όπως απλώνεται και στην ολοένα αυξανόμενη Spotify playlist μας.  

1. Kaukolampi - The Mask Of Sanity (Optimo Music)

Το βράδυ που η Αθήνα ζούσε την πιο καυτή Δεκεμβριανή νύχτα της, οι Optimo DJs με ένα βρώμικο από την καντίνα της Μαβίλης στο χέρι μου εξηγούσαν την ανάγκη για πολυσυλλεκτικότητα στο label που είχαν τότε στα σκαριά. Σχεδόν 10 χρόνια μετά, κυκλοφορούν την μυσταγωγική και εγκεφαλική ambient electronica του Φιλανδού Timo Kaukolampi.

2. billy woods, Kenny Segal - Rapper Weed (Fat Possum)

Μια σοφή ραπ παροιμία λέει, πως όπου βλέπεις βινύλιο του billy woods αγοραζέ το με κλειστά μάτια. Τα παιδιά σου θα σε ευγνωμονούν είτε γιατί τους μύησες σε έναν από τους καλύτερους και πλέον υποτιμημένους ράπερ αυτού του αιώνα, είτε γιατί σε μερικές δεκαετίες από τώρα, οι δίσκοι του θα αλλάζουν χέρια για τριψήφια νούμερα. Καθόλου τυχαία, ο Άγγελος Κυρούσης θα με βοηθήσει στο να καταγράψουμε την σπουδαιότητα αυτού του δίσκου για το 2023.

3. Nourished By Time - Daddy (Scenic Route Records)

Στατιστικά αποδεδειγμένο ότι το Pitchfork πετυχαίνει διάνα μία στις τέσσερις album κριτικές. Και εδώ ευτυχώς αυτό το 8,2 αναλογεί σε πραγματικά ενδιαφέρουσα και φρέσκια μουσική ακόμη και αν είναι γεμάτη 80s proto electro και 90s r&b δάνεια.

4. 79,5 - Club Level (Razor -N- Tape)

Η αναλογική disco των 79,5 μιλούσε στην καρδιά μου από το "Terrorize My Heart" dub mix του 2018 για την Big Crown. Τώρα που επιτέλους υπέγραψαν με τα αρχηγόπουλα της Νεουρκέζικης disco, βλέπε Razor - N - Tape είναι θέμα χρόνου η φάση τους να ξεφύγει. Το 79,5 ομότιτλο νέο τους LP μόλις κυκλοφόρησε και κυλάει αβίαστα.

5. Yuksek - Fantasia feat. Alex Rossi,  Jo Wedin (Partyfine)

Διαλέγω το εναρκτήριο και πιο italo jam από το πολύχρωμο και πραγματικά tropical νέο υπέροχο album του Pierre - Alexandre Bousson με τον οποίο συνομιλήσαμε για παραπάνω από 30 γεμάτα και άκρως ενδιαφέροντα λεπτά. Σύντομα εδώ. 

Απόσπασμα του τραγουδιού είναι διαθέσιμο μόνο στο podcast, αλλά αν όντως ψάχνεται ένα δείγμα του φρέσκου Yuksek το παρακάτω λινκ τα λέει σωστά. 

6. Westerman - A Lens Turning (Partisan)

Ευκαιρία να διορθώσουμε και ένα άτυπο fake news. Nope, η καταγωγή του Westerman δεν έχει καμμία σχέση με την Ελλάδα παρά τα όσα λανθασμένα επικοινωνούσα μήνες τώρα. Η μόνη του επαφή με την χώρα μας είναι ότι έζησε και εμπνεύστηκε (με κομμάτια σαν το "CSI:Petralona") από την Αθήνα. That's all folks, όμως μην χάσετε την ενδιαφέρουσα indie pop rock που σκαρώνει στο ολοκαίνουριο An Inbuilt Fault. 

7. Queens Of The Stone Age - Emotion Sickness (Matador Records)

Τι γίνεται αλήθεια με τα περιοριστικά μέτρα που έχει πάρει η οικογένεια του Josh Homme προς τον ίδιο; Μας επηρεάζει ή όχι; Και πόσο ρόλο έπαιξαν στο να κεράσει μερικές ακόμα στακάτες κιθάρες τους απανταχού QOTSA fans;

8. Arlo Parks, Phoebe Bridgers - Pegasus (Transgressive Records)

Αγαπητή Arlo, αν το album σου είναι έστω και κατά το ήμισυ, όσο καλό είναι αυτό το single με την Phoebe -κοιμάμαι γυμνή- Bridgers, τότε σου υπόσχομαι μία θέση στη δεκάδα των φετινών best of. 

9. Rex The Dog - Change This Pain For Ecstasy (Kompakt)

Δε νοείται ADD Festival Που-Σου χωρίς αυτό το κομμάτι. Get Ready. 

10. Delilah Holiday - Everything I Ever Wanted (One Little Independent Records)

Χρειαζόμουν ένα συναισθηματικά φορτισμένο ρεφρέν για την έξοδο αυτού της εβδομάδας και τελικά η Delilah Holiday με έναν μαγικό synth minimal τρόπο είναι "Everything I Ever Wanted".