Στοχεύαμε στο κοκορέτσι και τελικά φάγαμε γιουβέτσι μέσα στον Απρίλη. Ή απλά μπορεί τα ντόπια ταλέντα να κάνανε Πασχαλιάτικο break, σαν τα σχολεία, δύο εβδομάδες off οπότε τι καλό να βγάλει η ντόπια αλτερνατίβα. Έτσι κι αλλιώς άλλοτε βιοτεχνία και άλλοτε σχολείο είμαστε και μαθαίνουμε ακόμα πως λειτουργούν οι σοβαρές μουσικές βιομηχανίες, το έχουμε πει. Τα streams σε κάθε ένα από τα παρακάτω κομμάτια το αποδεικνύουν περίτρανα. Και από νερό στο κρασί μας, βάλαμε μπόλικο. Είχαμε πει να αφήσουμε έξω το hip hop γιατί έχουν από μόνα τους δύναμη, να τρία ραπ-φωτιά αυτό τον μήνα και μάλιστα πολυεθνικό το ένα. Είχαμε πει όχι μεγάλα labels γιατί αυτοί έχουν τα δίκτυα και φτάσαμε να λέμε ευτυχώς που ο Σεραφείμ κυκλοφόρησε στις αρχές του μήνα το album με την κυρία Δήμητρα Γαλάνη για να έχουν κάτι σωστό να παίζουν τα ραδιόφωνα. Το βασικό δε μενού μας, που (ας γελάσω) ήταν οι κιθάρες, γιατί Avopolis είσαι αφού, για έναν ακόμη μήνα κρατάει μικρό καλάθι. Να είναι καλά τα καλόπαιδα από τους Χαρακίρι που στις καθυστερήσεις (δηλαδή λεπτά πριν κλείσει η στήλη) κυκλοφόρησαν το πρώτο τους EP.

Το λοιπόν. Έπαιξε μεγάλο ζόρι για να βρούμε κομμάτια αυτόν τον μήνα. Δεν ξέρω αν ετεροχρονισμένα πληρώνουμε την τεμπελιά της πανδημίας, αν περιμένουμε να αλλάξει κυβέρνηση για να μπούμε στούντιο, αν οι κατσαρίδες που είναι τα σκυλάδικα (ευρείας κατανάλωσης ξέρουμε όλοι πως το σκυλάδικο φτάνει άνετα μέχρι το σπίρτο & βενζίνη) μας πήραν τα καλύτερα παιδιά, αλλά η παράκληση μου είναι (για να μην μείνουμε και χωρίς στήλη δηλαδή) να ηχογραφείτε as much as u can. Και please, να γράφετε της προκοπής και με άποψη. Είναι εκατοντάδες αυτά που βγαίνουν, το ξέρουμε, μας τα στέλνουν τα περισσότερα, αλλά αν έχετε εκπαιδεύσει λίγο το αυτί σας, μπορείτε να καταλάβετε πόσο μακριά ακούγονται από τον διεθνή ανταγωνισμό. Βέβαια, μπορεί όντως να υπάρχει νέα μουσική φωτιά εκεί έξω και εγώ να είμαι ο άσχετμπολ boomer που δεν το κουνάει από την Ασκληπιού και δεν ανοίγει το Tik Tok. Αλλά, αγαπητά μου παιδιά, μετά από 3 δεκαετίες παρέα με δίσκους, ξέρω να πω, ότι αυτές οι Ευτυχισμένες Ημέρες σε C Minor, αφού ηχογραφήθηκαν που ηχογραφήθηκαν με μεγαλοΒαλκανικές ορχήστρες γιατί το ρημάδι δεν του φτιάξατε και ένα rhythm section που να μείνει στο χρόνο, όπως τα lyrics και τα έγχορδα - πνευστά κλπ. Γιατί πρέπει σε 5 χρόνια που θα το ξανακούμε να λέμε «αυτό το έρημο το drill beat το 2030 θα θέλει αλλαγή γιατί θα ακούγεται fake πάνω στην αλήθεια και την μαγεία των λέξεων και της ορχήστρας». Goddamn.

Στα DM και στο email mypodcasts@brainfoodmedia.gr είμαι στην διάθεση σας για να ακούσω ποια μπάντα κλαίμε αυτό το μήνα, αυτή που θα μπορούσε να παίζει Coachella και την έφαγε το κακό PR, τα κυκλώματα και το γεγονός ότι δεν γεννήθηκε στο Παρίσι, στο Λονδίνο ή στη Νιουγιόρκα. Άντε ciao και μην ξεχνάτε στον πολύτιμο και γεμάτο από δημιουργία (studio sessions, πρόβες, γραφιστικά, video, PR και τουρ) χρόνο σας να διαβάζεται και καμία συνέντευξη Μόνικα για να έχετε κάτι να συζητάτε.

*H δεκάδα του μήνα, με ελάχιστες ελλείψεις λόγω bandcamp σε αυτή την Spotify playlist. (που αν την ακούγαμε ή την μοιράζαμε περισσότεροι μπορεί και να είχαν περισσότερα streams τα κομμάτια που παλεύουν για μια θέση στις λίστες-ευκολάκια που φτιάχνουν οι «αγνοί» Spotify playlisters - ακροατές που συνήθως όταν ψάχνουν για κάτι ελληνικό εναλλακτικό εννοούν το "Λιωμένο Παγωτό")

 

1. Δήμητρα Γαλάνη & Σεραφείμ Γιαννακόπουλος - Δον Κιχώτης (Panik Oxygen)

Το ξέραμε από την αρχή της χρονιάς, ότι αυτή η ομάδα έχει άσσους κρυμμένους στο μανίκι της και στις αρχές του μήνα που κυκλοφόρησε το album αποδείχτηκε ότι η σειρά των singles και τα videos κινήθηκαν με επαγγελματική ακρίβεια όπως αρμόζει στο βάρος που έχει αυτή η συνεργασία. Ένας από τους ηγέτες της εγχώριας rock αντεπίθεσης παραδίδει και ενορχηστρώνει τα -επι χρόνια δουλεμένα- εσώψυχα του σε μία από τις σπουδαιότερες ερμηνεύτριες του έθνους. Αυτό κάθε μέρα στο ραδιόφωνο γίνεται;

 

2. Moa Bones - Virus (Moa Bones)

O πιο ψυχεδελικός Moa που έχουμε ακούσει ever; Και μήπως παράλληλα ο πιο αισιόδοξος και φωτεινός ever; Μην χάσετε το επερχόμενο και γεμάτο -full band- εκπλήξεις live στις 19 Μαίου.

 

3. Lip Forensics feat. Sugahspank! - Unrest (Rise Up) (Veego Records)

Οι Lip κάνουν αυτή την Groove Armada και Chemical Brothers τύπου στροφή, γεμίζουν με featuring το επερχόμενο album τους και ετοιμάζονται να παίξουν τα ρέστα τους στο ADD festival. H Sugahspank! πάλι, κάνει αυτό που ξέρει πάνω από κοφτερά urban beats που τόσο μας είχαν λείψει. Για μισό λεπτό, αυτή η μελωδία δεν είναι από το “Get Off Your Horse And Jam”;

 

4.  One Inch Punch - Dressed In Blue (self release)

Video only material, όπως το συνηθίζουν οι One Inch Punch ή μήπως οι δικοί μας Menahan Street Band αν κοιτάς New York, the Brainfeeder crew αν κοιτάς L.A. Τι vibe αυτή η μπάντα, θες απλά να τους βλέπεις να παίζουν για ώρες και είναι θέμα χρόνου νομίζω να τζαμάρουν με ένα cool rap όνομα. Το "Dressed In Blue" είναι το νέο τους κομμάτι με την προσθήκη των φωνητικών του Κώστα Σιδηροκαστριτή και υποθετικά περιμένουμε επιτέλους ένα album.

 

5. Stolen Mic - 23 (Self Release)

Οι μπάρες,  τα βρώμικα synths και η electro προσέγγιση στο beatmaking. This shit slaps και είναι το επόμενο street classic. Δώστε σε αυτό το παιδί μια πλατφόρμα της προκοπής να παίξει την μπάλα του. «Με λένε Stolen, δεν θα πάω στρατό γιατί έχω κανονίσει bowlin» LICENCE TO ILL, ο ορισμός.

 

6. ΤΑΦ ΛΑΘΟΣ - Aou! (Akarea)

Ήταν δίκαιο, γίνεται πράξη. Ο Ταφ παίρνει την θέση που χρόνια τώρα του αξίζει στην σκηνή και είναι ο μόνος που ακολουθεί με στυλ, άποψη και άνεση την επιστροφή του oldschool. Aou!

 

7. Beats Pliz, LEX - Eftihismens Imeres In C Minor (EMI)

Τα έγραψα στην εισαγωγή, αλλά επιβεβαιώνω. Αν ισχύουν οι φήμες περί συμφωνικού ραπ και αναλογικών mega orchestra ηχογραφήσεων, καταλαβαίνω από το όνομα και μόνο τις Swizz Beatz αναφορές αλλά νομίζω ότι το 2030 το beat θα πρέπει να ξαναστηθεί αναλογικά με μπάντα και με πιο κλασσική ενορχήστρωση για να κερδίσει την μάχη με τον χρόνο, όπως την κερδίζουν οι μπάρες του ανυπέρβλητου ΛΕΞ (του τύπου που όντως δεν χρειάζεται να δίνει συνεντεύξεις γιατί κάθε κομμάτι του είναι κοινωνικοπολιτική θέση) και η υπόλοιπη ενορχηστρωση. Τσεκάρετε το space του ΛΕΞ στις αρχές του Μάη θα έρθει κάτι που θα αλλάξει το παιχνίδι και θα βάλει την έννοια κλασσικό στην ραπ φάση. Drill won’t last forever bro.

 

8. Eddie Dark - Sexy Mizeria (Patari Records)

Πάνω-κάτω ό,τι φέρνει την σφραγίδα του Patari Records από εδώ και πέρα θα κόβει κώλους. For real, for real. Την προηγούμενη εβδομάδα κάτω από την μύτη σας φέρανε στην Αθήνα στα Patari private live sessions τον Lias Saoudi των Fat White Family, πριν μερικές εβδομάδες έκοψαν αυτό το απίστευτο tape του Eddie Dark που εξαντλήθηκε και όταν αρχίσουν να σκάει το βαρύ πυροβολικό, Φαλκονέρα, Primo Bake, HEX, Lamebeach, UV.VU.TV θα χαθεί το τόπι.

 

9. HARAKIRI - Early (self release)

Το  #1 Χαρακίρι EP είναι επιτέλους εδώ. Γράφτηκε στο Dudu Loft, το μίξαρε ο Βούλγαρης των Bazooka και κλείνει το μάτι στους πρώιμους Sonic Youth ή στους ύστατους Fugazi με ολίγο από art rock.

10. Notowns - Heatwave (inner ear)

Πρώιμες Τρύπες και ξερό ψωμί. Οι φρέσκοι και κοφτεροί Notowns μόλις κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους για την Inner Ear. 8 τραγούδια, 27 λεπτά, no time to waste, viva la no wave punk.

*Δεν ξεχνάμε dance σκηνή, την πονάμε και αγαπάμε. Η Dina Summer έβγαλε τα remixes της στην Audiolith, ο λόγος για το album Rimini Versioni Discoteca και θα το έχω μαζί μου στην Crust στο B2B με τον κύριο ΜΕΤΑΜΑΝ, ενώ ο νέος εγχώριος house superstar, LIVA K, ελευθερώνει ένα ακόμη big room beast λίγο πριν το debut album drop στην Madoras In Da House ετικέτα.