Μπορεί να μην είναι οι κεντρικοί ήρωες σε μια ταινία, μπορεί η εμφάνισή τους να είναι εξαιρετικά σύντομη, μπορεί καθόλου να μην περιμένεις να τους δεις μασουλώντας ποπ κορν, είναι όμως αυτοί που σου προσφέρουν απλόχερα ένα live act απρόβλεπτο, καθόλου on demand, και αυτοί, τους οποίους σε κάθε περίπτωση θα σχολιάσεις στο ποτό μετά την ταινία.

Λίγο το απρόσμενο του πράγματος, λίγο το γούστο του σκηνοθέτη που προδίδουν και λες «μπράβο» του, λίγο κινηματογράφος και μουσική που ενώνονται με διαφορετικό τρόπο από το τυπικό soundtrack και σκέφτεσαι αυτός είναι ο ορισμός της φράσης  “η ισχύς εν τη ενώσει”. Podcast-έκκληση προς κάθε νέο σκηνοθέτη, καθώς από ό,τι παρατηρούμε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη λίστα αυτή με τις live εμφανίσεις μουσικών και συγκροτημάτων σε ταινίες κατέχουν τα ΄80s και από εκεί και πέρα όχι πολλά.

Ακολουθούν 13 αγαπημένα cameo performances από μουσικούς και μπάντες που δύσκολα θα ξεχάσουμε όσο ζούμε.

1. 5,6,7,8s στο Kill Bill Vol.1 (2003)

Ο βασιλιάς των soundtrack, ο αγαπημένος Tarantino, στο Kill Bill 1 τοποθετεί το ξέφρενο live act μιας γιαπωνέζικης κοριτσίστικης μπάντας πριν η οργισμένη νύφη -αποφασισμένη να πάρει εκδίκηση για τη σφαγή στο El Paso- συναντήσει την O-Ren (Lucy Liu) και τους Crazy 88 και ξεκινήσει το μακελειό. Τρία rockabilly κομμάτια απόλαυση (“I Walk Like Jayne Mansfield”, “I’m Blue” and “Woo Hoo”) με γυμνά πόδια δυνατές κιθάρες και ξέφρενο χορό.

2. Black Rebel Motorcycle Club στο 9 Songs (2004)

Λονδίνο,2004. Κορίτσι συναντά αγόρι κι ερωτεύονται τρελά. Αυτή αμερικανίδα φοιτήτρια που φτάνει στην Αγγλία με κάποιο πρόγραμμα ανταλλαγής, αυτός κλιματολόγος. Κοινό πάθος η μουσική . Σκηνοθέτης ο Michael Winterbottom (“24 Hour Party People”), ωμό σεξ που κάποιους ενόχλησε, πολλές συναυλίες  (Von Bondies, Elbow, Primal Scream, the Dandy Warhols, Super Furry Animals, Franz Ferdinand and Michael Nyman) και αφήγηση της ιστορίας από την Ανταρκτική, όταν πια αυτή έχει λήξει. Οι Black Rebel Motorcycle Club τραγουδούν ζωντανά το  “Whatever Happened to My Rock and Roll” και το  “Love Burns”, και τα δύο από το ντεμπούτο τους άλμπουμ του 2001, αρχή και κλείσιμο στη σχέση του Matt και της Lisa.

3. Yasmine Hamdan στο Only Lovers Left Alive (2013)

Η πιο όμορφη ιστορία αγάπης ανάμεσα σε δύο τρυφερά βαμπίρ με φόντο το Ντιτρόιτ, το Αμβούργο και την Ταγγέρη και σκηνοθέτη τον Jim Jarmusch θα λέγαμε ότι ήταν ήδη αρκετά, σκάει, όμως, και η καθηλωτική με την μαγική φωνή της και το σέξι λίκνισμα Yasmin Hamdan από τον Λίβανο και μένουμε να αναρωτιόμαστε «τι είδαμε».

4. Yardbirds στο Blow Up (1966)

Το 1966 ο Antonioni γοητευμένος από τις συναυλίες των Who και τον χαμό που προκαλούν στα live τους -o Pete Townsend σπάει κιθάρες, ενισχυτές και drum kits με κάθε ευκαιρία-  δείχνει αποφασισμένος να μπει ένα live act στην επόμενη ταινία του. Ο καλός χειρισμός του μάνατζερ των Yardbirds εξασφαλίζει σε  αυτούς μια θέση στο “Blow Up” και ο Antonioni αποκτά μια ακόμη σκηνή στο μυθικό Ricky-Tick για να συμπληρώσει τον στοχασμό για την απατηλή υφή της πραγματικότητας στην πρώτη αγγλόφωνη ταινία του με σπάνια εμφάνιση Jimmy Page και Jeff Beck επί σκηνής. 

5. Siouxsie & The Banshees στο Out of Bounds (1986)

Ταινία που έμεινε στην αφάνεια με χωριατόπαιδο που φτάνει  από την Ιowa στο Los Angeles και μπλέκει άθελά του με ναρκωτικά, δολοφονία  κι αστυνομοκυνηγητό. Θα τα ξεχάσεις όλα σε μία μέρα, ακόμα και τον άλλοτε κομπουτεράκια και nerd Anthony Michael Hall – ναι, αυτόν από το Breakfast Club- που σου επανασυστήνεται ως σκληρό αγόρι, θα θυμάσαι, όμως, για πάντα την εμφάνιση των Siouxsie and the Banshees στο Dirty Box και ότι έστω για λίγα  λεπτά και με αυτόν τον τρόπο βρέθηκες κι εσύ μέσα σε αυτό.

6. Nick Cave and The Bad Seeds στο Der Himmel Uber Berlin (1987)

Ταινία ορόσημο των νιάτων μας που μας μύησε στον κόσμο της Τέχνης με όλους τους δυνατούς τρόπους. Ακροβατικά, άγγελοι, Δυτικό Βερολίνο, λέξεις-ποιήματα, Esplanade Hotel και από όλο αυτό τέλη δεκαετίας ‘80 αδύνατο να λείπει ο Nick Cave κι ο Rowland Howard -το παρεάκι των Αυστραλών που είχε καταφθάσει από άλλο πλανήτη στην Γερμανία- για να ολοκληρώσουν την φανταστική ιστορία του Wim Wenders.

7. David Bowie στο Christiane F (1981)

Δυτικό Βερολίνο και πάλι, 1975, σκηνοθέτης ο Uli Edel (“Last Exit to Brooklyn”), ναρκωτικά και απόγνωση σε μια αυτοβιoγραφία που γίνεται ταινία και είναι τόσο σκληρή που δεν θες να τη δεις, βλέπεις, όμως, τον τρόπο που η Christiane κοιτάζει τον David Bowie να τραγουδά live το “Station to Station” και για λίγο γλυκαίνονται τα μέσα σου. Η καλύτερη σκηνή με συναυλία μέσα σε ταινία σύμφωνα με τον Tarantino.

8.Jim Caroll Band Tuff Turf (1985)

Ταινία που επίσης δεν θυμούνται πολλοί, θυμάμαι, όμως, εγώ γιατί ο Caroll φέρνει λίγο σε Bowie κι είναι και συγγραφέας του “Basketball Diaries”, τα κορίτσια των 80’s είναι τόσο όμορφα στη σκηνή αυτή, ο James Spader είναι ο επαναστάτης χωρίς αιτία των 80’s  και βέβαια είναι η μία και μοναδική φορά που βλέπουμε τον Iron Man σε punk μπάντα.

9. Devo στο Human Highway (1982)

Αλλόκοτη κωμωδία, πραγματικό διαμαντάκι σκηνοθετημένο από τον Neil Young με το ψευδώνυμο Bernard Shakey σε συνεργασία με τον Dean Stockwell, με διασκευή του “Hey Hey My My” που κόβει την ανάσα από τους Devo σε ρόλο ανδρών που μεταφέρουν ραδιενεργά πυρηνικά απόβλητα στην πόλη, με έναν Booji Boy creepy, όπως πάντα, και την καταστροφή της γης να καραδοκεί. Δεν θες περισσότερα.

10.Strawberry Alarm Clock στο Beyond the Valley of the Dolls (1970)

Sequel ή όχι του “The Valley of the Dolls” του 1967, λίγο θα σε νοιάξει αφού κατά τ’ άλλα αυτή η campy comedy το ξεπερνά. 70’s αισθητική, ωραία φωνητικά και θεέ μου, τι όμορφα αγόρια (και κορίτσια). Οι Strawberry Alarm Clock ανοίγουν το live στο ξέφρενο πάρτι της θείας στο Los Angeles και αργότερα παίζουν δίπλα στην Kelly που τραγουδάει με τη φωνή της Lynn Carey με την μπάντα της “The Kelly Affair” που τελικά ονομάστηκε Carrie Nations, κι αν τα μπέρδεψες ήδη, δες την ταινία και θα ξεκαθαρίσουν όλα. Κλασική καλτ ταινία που σίγουρα χάζευε χρόνια πριν ξεκινήσει τα δικά του ο Tarantino.

11.David Byrne στο This Must Be The Place (2011)

Δράμα και κωμωδία μαζί με τίτλο το ομώνυμο κομμάτι των Talking Heads κι έτσι κάπως το περιμένεις, αλλά βλέπεις τον David Byrne και λιώνεις ούτως ή άλλως. Πρώτη αγγλόφωνη ταινία από τον Sorrentino  που αγαπά τον Robert Smith και χτίζει τον χαρακτήρα του Sean Penn πάνω στην αγάπη του αυτή, σε ένα ταξίδι από το Michigan και το New Mexico προς την Utah και μια ιστορία για τη ενηλικίωση και την γαλήνη που βρίσκει η ψυχή όταν συγχωρεί.

12.The Feelies στο Something Wild (1986)

Το υπεραγαπημένο “Something Wild” με μια ατίθαση Melanie Griffith, έναν γλυκό Jeff Daniels κι έναν κούκλο Ray Liotta, 49 αξέχαστα κομμάτια που αποδεικνύουν το δημοκρατικό πνεύμα του Jonathan Demme, αφού δεν αφήνει κανένα είδος μουσικής παραπονεμένο, εντυπωσιακά αυτοκίνητα και στο music score της ταινίας John Cale και Laurie Anderson. Οι Feelies που εμφανίζονται ως Willies, στο soundtrack της ταινίας  πουθενά, αλλά αξέχαστοι σε μας για τη διασκευή στο “Fame” του David Bowie και τον έξαλλο χορό του Charlie. Road trip movie από την Νέα Υόρκη στην Πενσυλβάνια ,στη Βιρτζίνια και πάλι πίσω, neo-noir και ρομαντική κομεντί στην οποία ο Demme εννοείται βάζει την αγαπημένη του μπάντα να τραγουδάει live.

13.Jack Black στο High Fidelity (2000)

Ταινία-επιτομή για τους μουσικόφιλους δεν θα μπορούσε να κλείνει με καλύτερο τρόπο από ένα live και μάλιστα με τον Jack Black  και την fictional μπάντα του «Sonic Death Monkey» σε μια μουσική εμφάνιση-ντεμπούτο στην μεγάλη οθόνη που μας έκανε όλους να τον κοιτάμε όπως ο John Cusack.