Στη μεγάλη αναζήτηση για το σωστό groove, αφού ξεσκονίσεις ότι χρειαστεί σε παγκόσμια κλίμακα και αφού ψάξεις όλα αυτά που είναι προτεινόμενα από τους κλασικούς diggers-DJs, η συμβουλή μου είναι να στραφείς και στη μικρή μας Ελλάδα. Οι τάσεις δεν δημιουργήθηκαν από το Youtube όπως ο μέσος όρος νομίζει. Τα παλιά χρόνια οι μουσικές τάσεις ταξίδευαν ανά τις χώρες με αποτέλεσμα ο ήχος της Αμερικής, αλλά και όλων αυτών των πρωτοπόρων, να υιοθετηθεί από συνθέτες και μουσικούς. Στην χώρα μας υπήρξαν πολλά και λαμπρά παραδείγματα. Μουσικοί και ερμηνευτές που κατάφεραν και αποκολλήθηκαν απο την εμπορική πλευρά της δισκογραφίας, μεγαλούργησαν τελικά και ακόμα και αν εκτιμήθηκαν μόνο από περιορισμένη μερίδα κοινού, άφησαν πίσω τους μεγάλο έργο και μουσική που σε κάθε δεκαετίες θα βρεί ακροατές να την λατρέψουν. 
 
Μίμης Πλέσσας, Γιώργος Θεοδοσιάδης, Κώστας Καπνίσης, Νίκος Μαμαγκάκης μερικοί απο τους συνθέτες και Τζένη Βάνου, Μάριον Σίβα, Μαίρη Λω, Ζωή Κουρούκλη κάποιες από τις πιο δημοφιλείς ερμηνεύτριες (ασφαλώς υπάρχουν και ερμηνευτές). Οι κυκλοφορίες αμέτρητες ειδικά κάτω από τα είδη Jazz, Lounge και Easy Listening με ποικιλία τέτοια που άλλες φορές είναι πιο groovy και άλλες πιο smooth. Στο ένατο Diggin' Podcast αναλύουμε με αγάπη μερικές απο τις πιο σημαντικές στιγμές αυτού του ήχου που πατάει στα ένδοξα 60s, με εξαίρεση ίσως το τελευταίο κομμάτι του Μίμη Πλέσσα που ξαναηχογραφήθηκε στα 80s από το κουαρτέτο του. Να σημειωθεί πως είναι το ίδιο τραγούδι που κυκλοφόρησε με την Νάνα Μούσχουρη και τους Τριο Μπελ Κάντο. Εδώ προτιμήθηκε η συγκεκριμένη εκτέλεση καθότι πιο jazz. 
 
Σαφώς και όλο αυτό το κίνημα βοηθήκε από τον κινηματογράφο. Όλη αυτή η μουσική είτε ηχογραφήθηκε συγκεκριμένα για ταινίες, είτε πολλά από αυτά τα μαγικά τραγούδια χρησιμοποιήθηκαν απο σκηνοθέτες. Η υπέροχη Μαίρη Λω με το ''Βαριέμαι'' στα έμπειρα χέρια του Νίκυ Γιάκοβλεφ που ήταν και σύζυγος της, η τεράστια Τζένη Βάνου με τον Μίμη Πλέσσα κουβαλώντας μάλιστα πίσω και όλη αυτή την ιστορία με την προσπάθεια στην Αμερική που τελικά δεν απέδωσε, η φανταστική Alba και αλίμονο αν δεν αναφέρουμε πόσο μπροστα από την εποχή της υπήρξε. Η σκοτεινή Μάριον Σίβα με την μοναδική ''Νυχτερίδα'' και τις τρεις διαστάσεις της που ακουμπάνε στο ''Non je ne regrette rien'' (δεν θα το αρνηθώ). Δεν θα μπορούσα επίσης να αφήσω απ'έξω τον εξαιρετικό Κώστα Καπνίση και την μεγάλη συμβολή του ιδίως στον κινηματογράφο όπως επίσης τον άγνωστο σε πολλούς Γιώργο Θεοδοσιάδη που έδωσε χρώμα με τις exotic συνθέσεις του συνολικά στην Ελληνική μουσική χαρίζοντας απλόχερα jazz και bossa nova συνθέσεις για να χορτάσει ο λαός. Τέλος ο -Χωρίς Λόγια- Μάνος Χατζιδάκις με το υπνωτικό ''Club Mediterranee Blues'' από το score της δημοφιλούς ταινίας Ραντεβού στην Κέρκυρα που είναι από τα καλύτερα κομμάτια που γράφτηκαν εν Ελλάδι. 
 
Είναι αρκετές οι φορές που θα νιώσεις την γλυκιά μελαγχολία στους στίχους αλλά και την μουσική αλλά και τόσες άλλες που όλο αυτό το δυνατό σκέρτσο της ασπρόμαυρης εποχής θα περάσει από τα μάτια σου ακούγωντας αυτό το podcast. Τα τραγούδια που επιλέχθηκαν να ντύσουν το πρώτο επεισόδιο για το 2023 έχουν δίκαια μια άτακτη jazz μεριά και στο σύνολο τους ξεμπροστιάζουν με τον καταλληλότερο των τρόπων όλη αυτή την αίσθηση στον ακροατή. Μουσική για ένα νουάρ απόγευμα. Σκάσε το παράθυρο σου, παρατήρησε την πόλη απο ψηλά, διάλεξε να σκεφτείς κάτι που θες πολύ, όπως, την αγάπη. Τα τραγούδια το λένε, όχι εγώ.
 
Tracklist :
 
Μαίρη Λω - Βαριέμαι
Γιώργος Πασπάτης - Φοβάμαι
Τώνης Βαβάτσικος - Το κόκκινο φώς
Τζίμης Μακούλης - ΄Ηλιος & Βροχή
Μαίρη Χρονοπούλου - Ώρες Πικρές
Κώστας Καπνίσης Sextet και Χίλντια - Intuition
Μάνος Χατζιδάκις - Club Mediterranee Blues
Μάριον Σίβα - Νυχτερίδα
Νίκος Μαμαγκάκης - The party
Γιώργος Θεοδοσιάδης - Αλάσκα cafe
Alba Aris and the Olympics - Δύο μάτια γλυκά
Τζένη Βάνου - Κάτι μου λέει
Δημήτρης Μπαξεβανάκης - Δύο σταγόνες βροχής
Γιώργος Θεοδοσιάδης - How high the moon
Μίμης Πλέσσας Quartet - Η βροχούλα
 
 
 
More Diggin'