Με μία γρήγορη (αλλά διόλου απρόσεκτη) ματιά, μπορεί κανείς να συνειδητοποιήσει πως το εγχώριο χιπ χοπ συνεχίζει να εμπνέεται δημιουργικά από μια περασμένη μεν, θρυλική δε εποχή, εμπλουτίζοντας τις right now καταβολές που διαμόρφωσαν το trap παρακλάδι του, μεταξύ άλλων. Χωρίς να μπαίνουμε στη διαδικασία να προσδιορίσουμε αυστηρά το τι μπορεί να είναι “old school” (χρονικά τουλάχιστον), beats και attitudes κλείνουν πονηρά το μάτι σε μια δεκαπενταετία που ξεκίνησε στα μέσα των '90s και έφτασε μέχρι τις αρχές των '10s. Pharrell, Timbaland, Q-Tip, RZA και Dre, ως οι κατά γενική παραδοχή πιο σημαντικοί παραγωγοί της γενιάς τους, έστησαν legacy μεγατόνων των οποίων οι μετασεισμοί καλά κρατούν και στο σήμερα, ενώ ο DJ ALX, ο Τάκι Τσαν και οι ΖΝ εν γένει μπορούν να περηφανεύονται ότι ενδεχομένως να μην υπήρχε το χιπ χοπ στην Ελλάδα (όπως το ξέρουμε, έστω) εάν δεν είχε προϋπάρξει το αλήτικο, street style που σχημάτισε το μύθο τους. Ειδικά οι ΖΝ, μάλιστα, αξιοποίησαν τις εν μέρει αμερικανικές καταβολές τους (υπενθυμίζουμε ότι τα αδέρφια Στραβαλέξη καθώς και ο Χαρμάνης έχουν περάσει κομμάτι της ζωής τους στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού).

Η τελευταία πενταετία μόνο (χρονικός περιορισμός που τέθηκε σαν ρήτρα για το παρόν επεισόδιο) προσφέρει αρκετές δυνατές στιγμές από το εγχώριο rap game, άλλες περισσότερο γνωστές, άλλες λιγότερο, που έχουν βγει από ένα ομολογουμένως πολυσυλλεκτικό χωνευτήρι που αδιαμφισβήτητα διαθέτει ολιστική γνώση πάνω στο τι εστί ραπ γενικότερα. Καμία παρελθοντολαγνεία εδώ, αγνή αγάπη για το είδος όμως; Άφθονη. Το 60% περίπου από το crew των RNS κάνει αναπόφευκτα επανειλημμένες εμφανίσεις στην παρούσα λίστα: ο Κανών, με τη συμμετοχή του στο Cypher22 του DJ Silence (μάλλον το μόνο ίσως, ευρέως διαδεδομένο, Cypher που έχει γίνει έως τώρα στα εγχώρια) αλλά και ως οικοδεσπότης του ΛΕΞ, τιμά με το δικό του στυλ τους ήρωές του που βρίσκονται βαθιά ριζωμένοι στα '90s – διόλου τυχαία η προ διετίας συνεργασία του με τα 2/3 της διοίκησης της Griselda Records (Conway the Machine και Benny the Butcher), των πλέον σημαντικών revivalists ενός απελθόντα ήχου που όμως, μέσω του twist που του προσδίδουν, ακούγεται φρέσκος και διεκδικεί επάξια σοβαρότατο μερτικό στις καρδιές των απανταχού hip hop heads παγκοσμίως. Ο Θύτης, από την άλλη, ταγμένος στο ιδιαίτερο battle/horrorcore ύφος του, μετά τον περσινό εξαιρετικό δίσκο του, επιστρέφει μαζί με ομάδα που απαρτίζεται από τους The Plug και DJ Xquze – μια τριάδα τα ονόματα της οποίας και μόνο αποτελούν στιβαρή υπόσχεση για το τι θα ακούσουμε λίαν συντόμως.

Ο Mpelafon εμπνέεται από τα «πονηρά» beats των Pharrell και Timbaland, ο Kareem Kalokoh συνεχίζει ακάθεκτα (σε πλήρη συνεργασία με τους ATH Kids) να αποτελεί, για διάφορους λόγους, ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στο Αθηναϊκό rap game με συνολικό ήχο που δεν έχει όμοιο του σε ακτίνα κάμποσων χιλιομέτρων, οι Mente Fuerte, Saske, Hawk και Hatemost δίνουν έναν ατόφια old school διαμάντι το οποίο μας ωθεί στο να ζητήσουμε ολόκληρο δίσκο (ειδική μνεία στο tribute του Saske στο flow του Τάκι Τσαν) ενώ ο Immune συνδιαλέγεται εκπληκτικά με τους κοφτερούς πικαπισμούς του DJ Cutbrawl. Απροκάλυπτα fun διάθεση από τον διαχρονικά top-notch Μικρό Κλέφτη, περιπαιχτική στιχουργία στα όρια του stoner από το σαρωτικό δίδυμο Hawk/Light, πάνω σε ένα απλό μα πλέον iconic beat που έχτισε track που δεν υπήρξε καν η «μούρη» του συνεργατικού τους “Supernova”. Οι Joker/Two-Face το «δίνουν» ανελέητα με ροκάδικη ενορχήστρωση που μπορεί να θυμίσει από τις καλές μέρες του Νικήτα με τις Ρόδες μέχρι και το “Gravel Pit” των τεράστιων Wu-Tang Clan.

Ready for some action?