*Cover photo από το φιλμ του 1982 "Τ’ Απόκρυφα Μιας Μοναχής"

Στο παρόν χρονικό σημείο για τα δρώμενα της ντόπιας σκηνής, η Δύση σε επίπεδο επιρροών, έχει αρχίσει και κλατάρει. Οι whoever κιθαριστικές μπάντες που φιλτράρουν στον ήχο τους από τους Smiths μέχρι τους Sonic Youth, ακούγονται πλέον σαν ρέπλικα των συγκροτημάτων που κυριάρχησαν στα late 90s-early 00s βλέπε Closer, Bokomolech, Raining Pleasure την ίδια στιγμή που οι φρέσκιες ηλεκτρονικές παραγωγές βάζουν στο κέντρο την επίδραση της Ανατολής και την έκφραση μέσω του ελληνικού στίχου.

Το γεγονός δε ότι το avopolis.gr καταγράφει με συνέπεια όλες τις wannabe indie κυκλοφορίες, αφήνει στη ΛΟΚΑΛ HEROES ενότητα χώρο για πειραματικά crossover.

 

1. Anna Vs June - I Can See (Anatolian Weapons Remix) (Subject To Restrictions)

Για κομμάτια σαν αυτό έστησα το εισαγωγικό σημείωμα. Η Άννα Παπαϊωάνου στο φετινό Ersi EP δίνει ακόμα περισσότερο χώρο στον ελληνικό στίχο με τις πρόζες να φλερτάρουν με την παράδοση και την bleepy ψυχεδέλεια παρούσα. Το remix του Anatolian Weapons είναι μια πιο crystal clear προέκταση τόσο του χαρακτηριστικού ήχου, όσο και των παραδοσιακών layers πάνω στα οποία η Anna Vs June έχτισε το πρωτότυπο.

 

2. Local Suicide Feat. Sissi Rada - Agapi (Echonomist remix) (Iptamenos Discos)

Από την πρόσφατη συλλογή Iptamenos Discotek vol.1 του label που τρέχουν με βάση το Βερολίνο οι Local Suicide, αυτό το σκοτεινό cult -όπως αίρεση- house με την υπογραφή του παγκόσμιου πλέον Echonomist που θα συναντήσουμε μια θέση παρακάτω.

 

3. Echonomist - Back To Mine (Innervisions)

Με την σφραγίδα του superstar DJ-παραγωγού Dixon και της Innervisions, το νέο album του Echonomist στημένο πάνω σε άπειρες εργατοώρες και μάχες με τον αναλογικό ηλεκτρονικό ήχο, ακούγεται ίσως η πιο μεγαλεπίβολη κυκλοφορία του μέχρι σήμερα. Στο "Back To Mine" το Vangelis πνεύμα είναι παρών.

 

4. Tendts - Mind (Just Gazing)

Περισσότερα congas παρακαλώ, όπως τα απολαμβάνουμε στο single που ξεχωρίζει μέχρι στιγμής από το ολόφρεσκο Aquarius Three των Tendts. Λίγο Rapture και early DFΑ με αρκετή Βαλκανική Σαλόνικα και μία από τις πιο πιασάρικες μπασογραμμές της χρονιάς.

 

5. Turboflow3000, Sci- Fi River, Q.B.Mix - Κάντο Να Μοιάζει Με Τέχνη (Veego Records)

Και όντως το ραπ της Sci-Fi εδώ μοιάζει με τέχνη, την ραπ της παλαιάς κοπής που στο L.A. των 80s δεν είχαν κανένα πρόβλημα να μπασταρδέψουν με τα electro beats τύπου Egyptian Lover και τα UK break dance beats για να εδραιώσουν το ghetto rap ιδίωμα. Uber Cool Shit!

 

6. Plain History - Sirens Of War (Just Gazing)

Γράφοντας για electro, εδώ το real deal, έτσι όπως θα μοίραζε τρόμο σε κάθε death disco σετ από τα χέρια του Smagghe και του Fearless μέχρι τα κρύπτο goth kids που συνωστίζονται στο Berghain. O Marco Spaventi σφραγίζει το «άρρωστο» της σύνθεσης με το mastering του.

 

7. Vasilis Dertilis, Nikos Stratigopoulos - Epistrofi (Return) (B-OtherSide)

Μεγάλος ντόρος στα ντόπια δισκάδικα για την επανέκδοση ή καλύτερα το πρώτο pressing από αυτό το χαμένο synth new wave διαμάντι με τον τίτλο Act Of Faith (Στο Δρόμο του Θεού) από τα 1981. Ο Ζ συμπεριέλαβε την Επιστροφή στην must listen “Greek Synth Music” λίστα του και τώρα όλοι ζορίζονται για να μερικά snippets έστω από το φιλμ με τo repetitive synth bass θέμα.

 

8. Jaco8Gale - Routina (self release)

Μακράν η πιο ποπ αλλά συνάμα φρέσκια και in your face παραγωγή του μήνα. Ο Jaco8Gale μας συστήθηκε το 2019 με τους Κρητικούς 73100 και μετακομίζοντας στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού δείχνει να επιστρέφει στις emo, punk pop ρίζες του. "Routina" 4 y’all.

 

9. May Roosevelt - Ultramarine (self release)

Έξι χρόνια μετά το εξαιρετικό Junea, η May Roosevelt επιστρέφει με την πιο ambient αλλά συνάμα κλασική εκδοχή της. Το Pearl είναι beatless στον πυρίνα του, παρουσιάζει την μοντέρνα κλασσική πλευρά της σύνθεσης της και σε τίτλους όπως το "Ultramarine" ή το "Brave" παντρεύει τα επιβλητικά synth με ογκώδη έγχορδα ενώ αφήνει ουσιαστικό χώρο ώστε το αγαπημένο της θέρεμιν να καλύψει ανάγκες σοπράνο ερμηνεύτριας. Instant classic.

   

 

10. Optiki Mousiki - Untitled 01 (Heat Crimes)

Από 2o Τόμο με 4 μακρόσυρτες συνθέσεις του Κωστή Δρυγιανάκη, το γεμάτο μυστικισμό και παραδοσιακές φόρμες πρότζεκτ Optiki Mousiki του Βολιώτη συνθέτη επανεκδίδεται σχεδόν 30 χρόνια από το πρώτο του release date, 1994, και πραγματεύεται... what avant-garde art might be useful for in general.