Εδώ είμαστε λοιπόν. Δεν υπάρχει άλλη κορυφή πριν ξεκινήσουμε να μαζεύουμε τα ασυμμάζευτα σχετικά με τους δίσκους της χρονιάς στους οποίους έχουμε «κοιμηθεί».

Αυτό είναι το τελευταίο μεγάλο blast των indie δισκογραφικών πριν το τυπικό φινάλε μιας ακόμα ενδιαφέρουσας μουσικής χρονιάς. Ασφαλώς και υπάρχουν δίσκοι ακόμα πριν τα Mariah Carey memes γεμίσουν το timeline, αλλά ό,τι πιο ουσιαστικό έχει να αφήσει σαν δημιουργική ανάσα το 2023 ίσως και να συγκεντρώνεται στην δεκάδα που ακολουθεί. Yeap, είναι γεμάτη με τον ήχο που θα έπρεπε να πουσάρει το avopolis.gr και όχι ένα ακόμη underground electronic frenzy επεισόδιο από αυτά που συνηθίζω.

1. L’ Rain - Pet Rock (Mexican Summer)

Τι ωραία που το crossover έχει πάρει τελείως άλλες διαστάσεις πλέον. Εδώ η νέα R&B μούσα L’Rain παίζει τις κιθάρες καλύτερα και από τους Grandaddy μιας κάποιας εποχής, ενώ υπογράφει το ευφυέστατο I Killed Your Dog στην Mexican Summer.

2. Sampha - Suspended (Young)

Κάθε φορά που η φωνή από ψηλά του Sampha θα κυκλοφορεί νέα μουσική, ειδικά για την ετικέτα της Young, οι κεραίες μας οφείλουν να είναι τεντωμένες. Το "Suspended" δεν είναι μόνο για τα Αγγλάκια που ξενυχτάνε με τις εκπομπές του Benji B. Από πάντα, ένα πιάνο και αυτή η φωνή ήταν αρκετά.

3. Olof Dreijer - Camelia (Hessle Audio)

Ο ορισμός του υπερηχητικού ηλεκτρονικού μανιφέστου για τα παιδιά που νομίζουν ότι κάποια σποτ της Αθήνας είναι το νέο Berghain. Ο Olof των The Knife που φέτος συνέβαλλε σε ένα από τα album της χρονιάς, βλέπε Fever Ray, επιστρέφει με δίκο του υλικό στο εμβληματικό bass house label της Hessle Audio που φροντίζουν οι David Kennedy aka Pearson Sound, Ben Thomson (Ben Ufo) και Kevin McAuley aka Pangaea.

4. Pangaea - Installation (Hessle Audio)

Ας μείνουμε λίγο ακόμα στο UK bass house, είναι τόσο ωραία εδώ. Ο Pangaea ντρόπαρε και αυτός νέο album με τίτλο Changing Channels και την κούρσα των 7 belters οδηγεί το "Installation" με λίγο από Βρετανικό electro rap και απίστευτα layers.

5. Sofia Kourtesis - Madres (Ninja Tune)

Ο ακόμα πιο μεγάλος φετινός δίσκος της Ninja Tune. Σε επίπεδο καλλιτεχνικής αξίας κερδίζει κατα κράτος αυτόν της Róisín Murphy και ανήκει στην Περουβιανή Sofia Kourtesis που με την σειρά της τον έχει αφιερώσει στην μαμά της και στο νευροχειρούργο Peter Vajkoczy που την έσωσε. Με βάση το Βερολίνο πλέον η Kourtesis, είναι θέμα χρόνου να βαφτιστεί το επόμενο μεγάλο όνομα της χορευτικής μουσικής.

6. Keita Sano - Violet (Delusions Of Grandeur)

Σχεδόν οτιδήποτε αγγίζει ο Γιαπωνέζος house μαέστρος Keita Sano, μπαίνει αυτόματα στις λίστες των πρωτοκλασσάτων Ευρωπαίων DJs και το ολόφρεσκο Love Is Emotion EP δεν αποτελεί εξαίρεση. Το piano με πινελιές κλασσικής μουσικής break στο 3ο λεπτό του μαγικού "Violet", επιβεβαιώνει μια ακόμη σπουδαία κυκλοφορία του παιχταρά από την Okayama.

7. Tanukichan - NPC (Carpark Records)

Ας περάσουν σε δύο κιθαριστικά ονόματα για να μπαλανσάρει καλύτερα η avopolis ταμπέλα. Κανένας δεν θα γράψει για την Tanukichan και ας σκοράρει την τελευταία διετία ασταμάτητα γκολ. Από το sophomore GIZMO album μέχρι τις περιοδείες με τους Alvvays και Alex G, οι 90s dad rock εμμονές της οδηγούν το indie της Bay Area σε νέες δόξες. Το νέο single "NPC" μόλις κυκλοφόρησε για λογαριασμό της Carpark Records.

8. Wishy - Donut (Winspear)

Περισσότερο My Bloody Valentine-meets-Smashing Pumpkins Siamese Dream era παρακαλώ. Από την Ινδιανάπολη, η πεντάδα των Wishy συνεχίζει ή για την ακρίβεια θολώνει ακόμη περισσότερο τα νερά στα οποία κολύμπησε η Soccer Mommy.

9. chronic muncher - To War (So French Records)

Αν οι Ratatat αποφασίσουν να ξαναμπούν στο παιχνίδι θα είχε ενδιαφέρον να ρίξουν μια ακρόαση σε αυτό το επικό cut & paste δημιούργημα του μυστικού project chronic muncher.

10. John Tejada - Simulacrum (Palette Recordings)

Αιθέριος και με την τέλεια ισορροπία ανάμεσα σε επικά synths και κοφτερά break beats ο νέος John Tejada κρατάει ψηλά την σημαία του Αμερικάνικου braindance. To νέο του album Resound κυκλοφορεί την επόμενη εβδομάδα.