Πραγματικά συμβαίνει λοιπόν. Είναι πλέον τόσοι πολλοί οι ενδιαφέροντες δίσκοι που ακόμα και εμείς στο avopolis.gr που πρακτικά είναι η δουλειά μας να τους παρακολουθούμε έχουμε αρχίσει και εμφανίζουμε ελλείψεις. Το timing είναι εξίσου σημαντικό. Για έναν μουσικογράφο είναι θέμα χρόνου να πλασάρει το όνομα ακριβώς ή λίγο πριν από την στιγμή που «καίει» και για έναν μουσικό το στοίχημα είναι να αφήσει εκεί έξω έναν δίσκο που και μήνες μετά να τον ανακαλύψει κάποιος να ακούγεται το ίδιο λειτουργικός όπως την στιγμή που φτιάχτηκε. Αυτό το τελευταίο δεν το λαμβάνουν πολλοί υπόψιν, ειδικά στην hip hop και την εφήμερη ποπ αλλά απο την άλλη αυτή είναι και η μαγεία της στιγμής. Αν δεν πρόλαβες την Dodja με make up γάτας και τον Jared Leto μεταμφιεσμένο σε γάτο, it's all good, μπορείς να έχεις για πάντα την μουσική τους σε Spotify λίστες με εξαψήφια νούμερα (μπου χα χα χα!). 

Σχετικά με όσα μέτρησαν σε επίπεδο album και singles νέων κυκλοφορίων (με τις εξαιρέσεις των PJ Harvey και Thundercat x Tame Impala για τα οποία έχετε ενημερωθεί πλήρως από το Avopolis) σε αυτό το 47ο NMW επεισόδιο τα βρίσκετε στη γνωστή Spotify λίστα και στη δεκάδα που ακολουθεί. 

 

1. yene pinku - Heartbeat (yune pinku)

Αφήστε την Grimes να παλεύει με τις AI πλατφόρμες και απολαύστε άψογη ηλεκτρονική μουσική με τη σωστή χρήση των breaks του σήμερα και μελωδίες που σε ταξίδευουν ακόμα και στο φως της μέρας. Ολόκληρο το Babylon IX EP είναι μια όαση μέσα στα αμέτρητα ποστ από τους Tiesto των ψευδοhipsters που είναι ασφαλώς οι Bicep. Εδώ διαλέγω το πιο downtempo κομμάτι του EP για να ξεκινήσει σωστά η λίστα και το pod. 

 

2. Significant Other - Cellar One (Tresor Records)

Κατέβασα ολόκληρο το promo με την συλλογή της Tresor Records και ένιωσα ότι πήγα ζωσμένος με τα απαραίτητα techno & hi nrg breaks στο ραντεβού μου με τον METAMAN στην Crust την Παρασκευή. Η κλασσική του μέλλοντος θα μπορούσε να ακούγεται και κάπως έτσι. 

 

3. Jessie Ware - Free Yourself (UMG)

H τοποθέτηση της Τάνιας, για το νέο album της αγαπημένης ερμηνεύτριας του Παπακαλιάτη διατηρεί χαμηλό προφίλ δεδομένου του όγκου της εξαιρετικής underground μουσικής που κυκλοφορεί (και την οποία η Τάνια την παρακολουθεί ανελλιπώς, ασχέτως αν πρέπει να κουβαλήσει και την Jessie Ware στο κοινό του Avopolis) αλλά ίσως ξέχασε να αναφέρει ότι αυτός ο δίσκος είναι πραγματικά καλογραμμένος και σημαντικός, κυρίως γιατί η Jessie Ware πολύ δύσκολα θα επαναλάβει κάτι ανάλογο στο υπόλοιπο της καριέρας της. Yeap, that shit slaps με τον πιο Νεοϋορκέζικο disco τρόπο και αν γουστάρετε εδώ, δώστε και κανένα respect στους Midnight Magic και τους Locussolus που έφαγαν τα χρόνια τους στη σωστή πλευρά της disco για να κάνει τώρα την μαντάμ στα κόκκινα η Jessie. 

 

4. Diplo, Sturgill Simpson, Dove Cameron, Johnny Blue Skies - Use Me (Brutal Hearts) (Sony / Panik)

Xρειάστηκαν τουλάχιστον δύο άνδρες με μούσκουλα που ξέρουν από nu country (Diplo & Sturgill Simpson μοιράζονται και τον ίδιο ατζέντη, bonus o Sean Penn στο video) και ένα L.A. baby για να διασκευάσει ο Diplo το Brutal Hearts των Bedouin Soundclash (μιλάμε για σοβαρή φινέτσα το original) με τρόπο που θα το έκανε η Dolly Parton αν έμπαινε στο στούντιο με τον Johnny Jewel των  Italians Do It Better. Το κομμάτι έχει τόση πλάκα όση και η προσπάθεια του Diplo να αλλάξει τον τρόπο που ο μέσος 30άρης EDM ακροατής αντιλαμβάνεται την country. Τα ραδιόφωνα θα το λατρέψουν.

 

5. Indigo De Souza - Smog (Saddle Creek)

Αν πρέπει να μιλήσουμε για κιθαριστικό indie χωρίς all together now συνεργασίες, βλέπε Boygenius, τότε η De Souza από την Βόρεια Καρολίνα, κατέθεσε μόλις ένα άκομη long play αριστούργημα στην σειρά «μάθε να παίζεις κοφτερά με τις κιθάρες σου το 2023». Mόλις στα 25 της και τα teenage angst κατάλοιπα της καλά βαστούν. 

 

6. Four Tet - Three Drums (Text Records)

Ο Kieran μάστορας Hebden είναι σαν να σου λέει εδώ, ότι «κάνω την UK bass house φάση μου με Skrillex και Fred Again, αλλά για στο δικό μου σπίτι παίζει ακόμα μουσική με ποιότητα». Στο "Three Drums" προλογίζει την κυκλοφορία του Brian Eno στο label του και ρυθμολογικά δανείζεται λίγη από την αναλογική hip hop μαγεία του πρώιμου Dj Cam.  

 

7. SBTRKT feat. LEILAH - No Intention (Save Yourself)

To νέο EP του επίσης βετεράνου Βρετανού παραγωγού ηλεκτρονικής, SBTRKT, μετά από 7 ολόκληρα χρόνια είναι γεγονός και το "No Intention" με τα κοινότυπα κάπως φωνητικά του Leilah είναι καλώς ή κακώς το καλύτερο κομμάτι του ep. Δύσκολο να πεις αν το έχει ακόμα ο SBTRKT, ή οδεύει μόνος του σε έναν ήχο που οι άλλοι θα ακολουθήσουν χρόνια μετά ή είναι χαμένος στην μετάφραση. 

 

8. Yussef Dayes, Venna, Charlie Stacey - Black Classical Music (Brownswood)

Το ντεμπούτο του Yussef Dayes, 3 χρόνια μετά το εξαιρετικό What Kinda Music για την Blue Note με τον Tom Misch, θα φέρει την σφραγίδα της ετικέτας του Gilles Peterson και όπως ακούγεται από το πρώτο δείγμα θα ελευθερώνει τα πιο ελεύθερα παιξίματα του drummer - πολυοργανίστα Dayes επιστρέφοντας τον στην αγαπημένη του jazz groove φόρμα. 

 

9. Lee Fields - Waiting On The Sidelines (Daptones)

Ο τελευταίος vintage soul βασιλιάς της Daptones κυριαρχίας, κερνάει κλασσικού επιπέδου πόνο με το βασικό θέμα να φέρει την υπογραφή του παιχταρά Tom Brenneck  (βλέπε Roge album) και ταιριάζει γάντι στις ανοιξιάτικες μπόρες. Video rocks too. 

 

10. Baby Rose, Smino - I Won't Tell (Secretly Canadian)

Τι φωνή, τι δίσκος και τι ενδιαφέρον πείραμα για την Secretly να ανοίγεται στις χειροποίητες groove φόρμες. Διαλέγω το σχετικά πιο ανεβαστικό κομμάτι, αλλά σας εγγυώμαι ότι αν αφήσετε την Baby Rose σε μελαγχολικά slow jams θα αλλάξει η καθημέρινοτητα σας προς το καλύτερο.