Κρατάει χρόνια αυτή η παράδοση, η αλήθεια είναι. Στη μικρή συλλογή που είχε (σχεδόν) κοινόχρηστη η παρέα μου στο Άργος (Αργολίδος), τα Χριστούγεννα του 1994 θα τρύπωνε και το βινύλιο των Nirvana MTV Unplugged, αγορασμένο από το ΜΙΝΙΟΝ.

Με τις διακοπές του Δεκέμβρη να αφήνουν ακόμα περισσότερο χρόνο για σπιτικές μαζώξεις (ναι, από αυτές που σήμερα βλέπουμε μόνο στη τηλεόραση), κάθε κοινή ακρόαση των σπουδαίων δίσκων συνοδευόταν και από εγγραφή κασετών προκειμένου να έχουν πρόσβαση και οι τέσσερις πιτστιρικάδες που πριν το τέλος των '90s θα σχημάτιζαν τους Relevant Box.

Το “φτιάξε μου μια κασέτα” παιχνίδι βέβαια δεν τελείωνε εκεί. Οι κασέτες και τα βινύλια που είχαν συγκεντρωθεί από τις ακροάσεις ολόκληρης της χρονιάς, νομοτελειακά τα Χριστούγεννα θα τροφοδοτούσαν τα DIY δώρα - κασέτες που θα μοιράζαμε στην οικογένειά μας ή στα κορίτσια μας ή στους -εκτός αδελφικού κύκλου- φίλους μας.

Κοινώς, από πιτσιρίκια γίναμε έφηβοι “φτιάχνοντας μία κασέτα”, με τα όσα περιορισμένα μουσικά ακούσματα είχαμε. Και τα Χριστούγεννα, ειδικά, με τον έξτρα ελεύθερο χρόνο και τη λιστομανία σε full effect, όλο αυτό είχε ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον, όταν τουλάχιστον δεν σκότωναν το γούστο μας συλλογές όπως το Now, That’s What I Call Music vol 28 με ένοχες απολαύσεις όπως το “Always” των Erasure ή το “I Swear” των All 4 One  (διάολε, και τα 2 είναι σοβαρά deep cuts για να στολίζεις δέντρο και να πίνεις σοκολάτα).

Θα διαβαστεί περίεργο να μνημονεύω στην ίδια πρόταση τον Lux Interior και τους East 17,  αλλά μεγαλώνοντας όντως κράτησα την ανάμνηση του να γράφω σε κασέτα το “Stay Another Day” για το γυμνασιακό μου crush, ενώ 25 χρόνια μετά έχω δημιουργήσει την παράδοση του να περνάω τουλάχιστον ένα απόγευμα το χρόνο με τη “Jeezus Fuck, It’s Christmas!!!” κασέτα του αρχηγού των Cramps.

Και αφού το έβγαλα από μέσα μου, η αμέσως επόμενη ιδέα ήταν να ψαχουλέψω σε βινύλια και mp3s ώστε να δημιουργήσω ένα Xmas mixtape που συνδυάζει την ξεγνοιασιά από τα Χριστούγεννα στο Άργος και το κυνήγι των δισκογραφικών rarities που μου προσέφερε η πρωτεύουσα, δεκαετίες μετά.

Ο παρανομαστής είναι κοινός βέβαια. Εβδομήντα λεπτά που να θυμίζουν Χριστούγεννα ακόμα και αν χρειαζόταν να επικαλεστώ την περσινή εορταστική λόξα, όπου είχα μαζέψει όλα εκείνα τα κομμάτια που “μυρίζουν” Χριστούγεννα ακόμα και αν δεν σχετίζονται καν με αυτά.

Τέλος, ίσως απλά ήθελα να αποδείξω πως υπάρχει εναλλακτική απάντηση σε όλα τα καλοστολισμένα email των πολυεθνικών που μας γεμίζουν με remasters της Mariah και ντουζίνες από διασκευές των pop star της εποχής. Πρακτικά, ερμηνεύοντας κομμάτια που έκανε τεράστια με ένα μόλις “take” o Sinatra και η παρέα του. Εννοείται, ότι αυτά τα Xmas tapes, όπως και οι διασκευές από γνωστά μέχρι παντελώς άγνωστα και μικρά ονόματα, υπήρχαν πάντα. Οι κασέτες που έγραφε και δώριζε στους φίλους του ο Lux Interior, ανακατεύοντας από James Brown μέχρι The Sonics ή η πρόσφατη φοβερή ηχογράφηση του Σέργιου Βούδρη, αρκούν από μόνα τους για να υπενθυμίσουν πόσο αξίζει να αφηγούμαστε κάθε χρόνο νέες μουσικές χριστουγεννιάτικες ιστορίες. Και φέτος, με τον μπόμπιρα να ανακατεύει τα στολίδια στο δέντρο, το ηχητικό background έπρεπε να είναι εορταστικό και λιγότερο αναμενόμενο απ' ό,τι συνήθως. Αλήθεια, ποιός γνώριζε ότι ο Mike D των Beastie Boys έχει ηχογραφήσει -ως Country Mike- χριστουγεννιάτικο κομμάτι;

Ακούστε εδώ το mixtape: