Ο Κωστής Νικηφοράκης αναπνέει (έως και κυριολεκτικά) για τη μουσική – έφτασε στο στούντιο για την ηχογράφηση του παρόντος με ακουστικά στα αυτιά. Προφανώς.

Το να τον αποκαλέσεις «πολυπράγμων» φαντάζει ως understatement σε σχέση με το πόσο αεικίνητος είναι, με το πόσο καταιγιστικά αλλεπάλληλες είναι οι δράσεις του γύρω από το κομμάτι της μουσικής – οποτεδήποτε και να στήναμε αυτή τη συζήτηση, πάντα θα υπάρχει κάποιο event ως «αφορμή» στο οποίο θα έχει βάλει το χεράκι του, λίγο πριν ή λίγο μετά. Πριν μερικές μέρες ήταν υπεύθυνος για το rap stage του Block Party της Στέγης Ωνάση, στο οποίο συμμετείχε και ως DJ, εδραιώνοντας περαιτέρω τη θέση του ως ένα από τα κομβικά μουσικά στελέχη του συγκεκριμένου οργανισμού – είναι άλλωστε βασικό μέλος του movement, του διαδικτυακού ραδιοφωνικού σταθμού της Στέγης από τις απαρχές του (το 2020). Όλα αυτά χωρίς να αναφέρουμε τη συνεργασία του με τη Sky Vector Music, καθώς και τις θητείες του σε Cobalt/Jungle Juice, Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, Plisskën Festival και Αθήνα 9.84 (όπου κάποτε έτρεχε την νο. 1 πανελλαδικά αγγλόφωνη ραδιοφωνική εκπομπή). Ή συνεντεύξεις που έχει πάρει από άτομα όπως ο Kool Keith, ο Floating Points και ο Justin Berkmann του θρυλικού Ministry of Sound.

Κάτσαμε λοιπόν και τα είπαμε για το βασικό του project (ή τουλάχιστον αυτό με το οποίο είναι περισσότερο συνυφασμένος στην κοινή συνείδηση), την κολεκτίβα Black Athena, κάνοντας ιστορική αναδρομή στις μέρες του Λονδίνου όπου συστάθηκε αρχικά ως “Supernature” (ναι, από το κομμάτι του Cerrone), μιλήσαμε για το πώς ξεκίνησε το grime στα τέλη των ‘90s, αναλύσαμε το πώς όταν συνομιλεί στην αγγλική γλώσσα ακούγεται σαν ένας διαολεμένα native Λονδρέζος ενώ παράλληλα ακούγαμε επιλεγμένα  από τον ίδιο tracks για λογαριασμό της παρούσας εκπομπής.