Ακόμα και με τον Ομπάμα στη θέση του προέδρου, οι κλειδοκράτορες πίσω από τα θεάματα της Αμερικής αδυνατούσαν να αποδώσουν τα όσα εύσημα δικαιωματικά ανήκαν στη σπουδαία κουλτούρα και πολιτιστική κληρονομία των μαύρων. Από την επί χρόνια αστοχία των βραβείων Grammy να αποδεχτούν τη ραπ και το hip hop ως φόρμες σύγχρονης ποπ μουσικής, μέχρι την αρχική “δυσκολία” ή την αδικαιολόγητη καθυστέρηση των  Oscar στο να βραβεύσουν “μαύρους” σκηνοθέτες, ηθοποιούς και συντελεστές πίσω από παραγωγές που είχαν προφανώς πολύ μεγαλύτερη επίδραση από blockbuster επιπέδου “Black Panther”, όσοι παρακολουθούν τις εξελίξεις στις δύο κυρίαρχες μορφές τέχνης (σινεμά και μουσική) απορούσαν με τα κριτήρια που κατά καιρούς επικαλούνταν οι θεσμοί προκειμένου να τους εξασφαλίσουν μια θέση στις mainstream αγορές.

Μέχρι και τη χτεσινή απονομή των βραβείων Oscar. Εκεί, χωρίς να συνδέεται απαραίτητα με την τραγωδία και το “Black Lives Matter” κίνημα που συνόδευσε τη δολοφονία του George Floyd ή το “σχεδόν τέλος του κόσμου” που έφερε η COVID πανδημία, οι ακριβοθώρητοι θεσμοφύλακες του πολιτισμού, ξαφνικά αποφάσισαν ότι ήρθε η στιγμή να αποκαταστήσουν το δίκιο και να φέρουν τη μαύρη κουλτούρα στο επίκεντρο του μαζικού ενδιαφέροντος, δηλαδή εκεί που έτσι και αλλιώς “υπόγεια” βρισκόταν, επηρεάζοντας ποικιλοτρόπως τις συνειδήσεις εκατομμύρια κόσμου ανά τον κόσμο.