Οι λίστες που φτιάχνουμε κάθε χρόνο είναι μια υπόσχεση στους δίσκους και τα τραγούδια πως δεν θα τα ξεχάσουμε. Πως δεν θα χαθούμε... Ο χρόνος που κυλάει σαν νερό αποδεικνύει αν -κάθε χρόνο- κρατάμε την υπόσχεσή μας. Εδώ θα θυμηθούμε μαζί τραγούδια από 18 δίσκους που μας συνέδεσαν -μέσω του ραδιοφώνου- στη διαδρομή του 2021.

Εδώ το podcast και ακολουθεί η λίστα.

1. Nick Cave & Warren Ellis - White Elephant (Goliath Records)

Σαν αδερφές ψυχές αυτοί οι δύο, μπήκαν στο στούντιο, τα έπαιξαν όλα μόνοι τους και αφήσαν πίσω έναν ακόμη σπουδαίο δίσκο… Με τη μουσική για το documentary “La Panthére des Neiges” να έπεται στο 2022.

2. Floating Points & Pharaoh Sanders - Movement 1 (Luaka Bop)

O νεαρός Floating Points δημιούργησε ένα minimal ηχητικό περιβάλλον και το προσέφερε γενναιόδωρα στον 80xρονο θρύλο της jazz Pharaoh Sanders για να αυτοσχεδιάσει ελεύθερα.

3. The Weather Station - Robber (Fat Possum)

Για κάποιους αμφιλεγόμενο και για πολλούς σπουδαίο το φετινό άλμπουμ της Weather Station. Ο στοχασμός στη μουσική που περιλαμβάνει, είναι για μένα οφθαλμοφανής. Όποιος δεν τον βλέπει, δεν τον ακούει και δεν τον αντιλαμβάνεται, καλό είναι να επαναπροσδιορίσει το τι θεωρεί καλή και δημιουργική μουσική.

4. Arlo Parks - Hope (Arlo Parks)

H πρωτοεμφανιζόμενη Arlo Parks έχει ευαισθησία, ποιητική υπόσταση στον λόγο της και τα συνδυάζει πάνω σε μουσικές φόρμες που ξεφεύγουν από τον μέσο όρο.

5. The Coral - Mist On the River (The Coral)

Δεν υπάρχει κάτι ρηξικέλευθο εδώ. Οι Coral επιστρέφουν μετά από χρόνια με ένα διπλό άλμπουμ που τα υλικά του είναι γνωστά και οικεία. Παρόλα αυτά έχει αισθητική αξιοπρέπεια, έχει μελωδίες και σωστά δομημένη τραγουδοποιία καθ όλη τη διάρκειά του και ασφαλώς κάνει καλή παρέα. Τα παραπάνω δεν είναι καθόλου αυτονόητα, πόσω μάλλον όταν μιλάμε για μια μπάντα που έχει ήδη κατάλογο και φέτος επέστρεψε με το καλύτερο ίσως άλμπουμ της καριέρας τους.

6. Arab Strap - Kebabylon (Rock Action)

Οι Arab Strap επέστρεψαν περισσότερο γιατί είχαν κάτι να πουν και λιγότερο γιατί ήθελαν να επιστρέψουν. Κατέγραψαν τη μελαγχολία της μέσης ηλικίας και, ευτυχώς για όλους, θυμούνται ακόμα πώς γίνεται ένας ωραίος δίσκος.

7. Mogwai - Drive the Nail (Rock Action)

Σχεδόν 3 δεκαετίες, 10 άλμπουμ και όμως παραμένουν δημιουργικοί και ενδιαφέροντες, σαν να δισκογραφούν για πρώτη φορά.

8. Tyler, the Creator - Wilshire (Columbia)

Στην εποχή που το hip hop περνάει κρίση σε αισθητικό και δημιουργικό επίπεδο, ο Tyler συνεχίζει να διατηρεί την άποψη και το στυλ στις παραγωγές του.

9. Black Country, New Road - Instrumental (Ninja Tune)

Δικαίως κέρδισαν τις εντυπώσεις και πατάνε σταθέρα στο συνδυασμό της rock με τη jazz που άφησε παρακαταθήκη στο Black Star ο μεγάλος David Bowie.

10. Black Midi - Chondromalacia Patella (Black Midi)

Αμφότεροι, Black Country και Black Midi, είναι η τρανή απόδειξη του πόσο ο indie μικρόκοσμος αγαπάει το μαύρο χρώμα στη μουσική παλέτα.

11. Dry Cleaning - Unsmart Lady (4ΑD)

Οι Dry Cleaning παίζουν σωστά αυτό που παλιά ορίζαμε σαν κιθαριστική ποπ και έχουν κάθε δικαίωμα να την επαναφέρουν στη μόδα.

12. The War On Drugs - Harmonia's Dream (Atlantic Recordings)

Πολλοί εστιάζουν στις ομοιότητες του ήχου τους με αυτόν του Bruce Springsteen, αλλά η αλήθεια είναι ότι η παρθενογένεση στην ποπ κουλτούρα έχει πεθάνει από τα '60s.

13. Lucy Dacus - Thmbs (Matador)

To Home Video που μας έδειξε η Αμερικανίδα Lucy Dacus είναι από τα πιο ενδιαφέροντα που είδαμε και ακούσαμε φέτος.

14. Mdou Moctar - Afrique Victime (Matador)

Επιτέλους, μετατοπίζεται η βάση του rock ήχου και οι νομάδες μουσικοί της ερήμου μας τροφοδοτούν με φρέσκους ήχους. Ωραία θα είναι να πάει το ροκ στην Αφρική, από εκεί άλλωστε που ξεκίνησαν όλα.

15. Sleaford Mods - Nudge It (Sleaford Mods)

Αργά αλλά σταθερά, οι Sleaford Mods έφτασαν σε υψηλό επίπεδο αναγνωρισιμότητας, συνδυάζοντας την punk αισθητική με το χαρακτηριστικό pub ύφος τους.

16. Low - Days Like These (Sub Pop)

Οι Low, που πάντα βρίσκουν τον τρόπο να διατηρούνται δημιουργικοί και ενδιαφέροντες.

17. Snail Mail - Valentine (Matador) και

18. Amyl and the Sniffers - Maggot (Amyl and the Sniffers)

Snail Mail και Amyl And The Sniffers - ίσως οι πιο δυνατές περιπτώσεις φρέσκων ονομάτων που αποτελούν τις μεγάλες ελπίδες στο μέλλον του indie ήχου.