«I’m not really a revolutionary,

I’m more of a dandy»

Μπορεί και να την δεις να περιφέρεται στους δρόμους της Ν. Υόρκης με το κλασικό 501 Levi’s, τις καουμπόικες μπότες, το λευκό πουκάμισο και το μπλέιζερ ή το παλτό, ανάλογα με τη μέρα, μπορεί και να προσπαθήσεις να την παρακολουθήσεις σε κάποιο από τα ντοκιμαντέρ του Scorsese ή σε κάποια δημόσια ομιλία. Σε κάθε περίπτωση θα γοητευτείς από το σαρδόνιο χιούμορ της και τον ειρμό της σκέψης της- αν καταφέρεις να τον παρακολουθήσεις- τη “τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη” λογική της και τις προκλητικές δηλώσεις της.

Μιλάει γρήγορα, σκέφτεται γρήγορα, περνάει από το ένα σχόλιο στο άλλο χωρίς να περιμένει να γελάσεις ή να χειροκροτήσεις, κουνάει τα χέρια της νευρικά για να συνοδεύσει κάθε αντισυμβατική της ιδέα, καπνίζει ακατάπαυστα, δεν χάνει ευκαιρία να ειρωνευτεί ή να σαρκάσει και άντε χώρεσε την έτσι σε μια αίθουσα μέσα σε μέρες πολέμου κιόλας.

Γεννημένη στο New Jersey το 1950, η μεγαλύτερη κόρη μιας οικογένειας ταπετσέρηδων σαλονιών, βιβλιοφάγος, αλλά άθλια μαθήτρια, με πλήθος αποβολών από το σχολείο στο ενεργητικό της, φίλη του Lou Reed, καλύτερη φίλη της Toni Morrison, για την οποία έδωσε και  τον καλύτερο ορισμό της φιλίας (“No, it was an instantaneous friendship.