Οι 10 καλύτεροι jazz δίσκοι του 2022
-
in JAZZ
Ο Ζώης Χαλκιόπουλος άκουσε και φέτος αρκετή jazz και ξεδιαλέγει τις 10 καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς.
Άλλη μια δυνατή χρονιά έκλεισε με μουσικούς από όλο τον κόσμο να οργιάζουν δημιουργικά, μπλέκοντας διαφορετικούς κόσμους, δημιουργώντας την jazz του μέλλοντος. Είναι άλλωστε στην φύση των jazz μουσικών να την «ψάχνουν» περισσότερο και να παραμένουν υπερδραστήριοι. Αυτό που παρατηρώ φέτος όμως είναι οι αλλαγές στις φόρμες, σαν να μπήκε ο διάολος μέσα τους κυριολεκτικά. Αφήσαμε τόσο την spiritual αλλά και την bop, που υπηρέτησαν οι νέοι τζαζίστες, και πιάσαμε τα ηλεκτρονικά προς όλες τις κατευθύνσεις. Απο την ambient ως και τις πιο επιθετικές φόρμες.
Και πάλι, κάποια labels κατάφεραν να μείνουν στην επιφάνεια δίνοντας πολλές και καλές κυκλοφορίες (βλέπε International Anthem) αλλά δεν έλειψαν και οι επιστροφές από μεγάλους παίκτες όπως οι πολυπράγμων Greg Foat, Shabaka Hutchings και Makaya McCraven. Χαρήκαμε ωστόσο το νέο τρίτο άλμπουμ του υπέροχου Άγγλου Robohands αλλά και το φρέσκο 2061 των Πολωνών EABS. Και ασφαλώς δεν πρέπει να παραλήψω το εξαιρετικό Group Theory : Black Music του Tumi Mogorosi. Αφήνω τελευταίο το κοσμικό και με εξαιρετικές δυναμικές Pyramids των The Comet is Coming που δεν θα μπορούσε να λείψει από την λίστα μου.
Τα 10 καλύτερα jazz άλμπουμ του 2022:
Robohands - VIOLET (King Underground)
O Krzysztof Komeda υπήρξε τεράστια επιρροή. Οι EABS καταφέρνουν να κρατάνε τις ρίζες τους, δίνοντας και τον πιο street ήχο, μπλέκοντας τα beats και την βαθιά σκεπτόμενη ευρωπαϊκή Jazz που καλά κρατεί στις μέρες μας. To 2061 μπαίνει με άνεση στις καλύτερες στιγμές του μέχρι σήμερα.
Makaya ΜcCraven - In These Times (International Anthem)
Work Money Death - THOUGHT, ACTION, REACTION, INTERACTION (ATA Records)
The Greg Foat Group - BLUE LOTUS (Blue Crystal Records)
Amanda Whiting - LOST IN ABSTRACTION (Jazzman)
The Comet is Coming - HYPER-DIMENSIONAL EXPANSION BEAM (Verve)
Daniel Villareal - PANAMA 77 (International Anthem)
EABS - 2061 (EABS)
Tumi Mogorossi - GROUP THEORY : BLACK MUSIC (Mushroom Hour & New Soil)
Shabaka - AFRIKAN CULTURE (Impulse)
Ξεκινάμε από το τέταρτο άλμπουμ του wonderkid composer/multi instrumentalist Andy Baxter, γνωστού στο ευρύ κοινό και ως Robohands. Η συνέχεια μετά το ντεμπούτο του 'Green' στην KingUnderground Records είναι το ίδιο εντυπωσιακή. Εδώ σε πιο δύσβατα μονοπάτια, παίζοντας πιο ατμοσφαιρικά και χωρίς το groove που τον διακρίνει.
Η επιστροφή του McCraven βρίσκει νέα διανομή από το περιβόητο αμερικάνικο label International Anthem στη θρυλική XL Recordings του Λονδίνου και αυτό από μόνο του φέρνει την ωρίμανση του ήχου του, συνδυάζοντας την jazz με τα άναρχα κομμένα του beats. Σαν συνέχεια του Madlib κατα κάποιο τρόπο.
Ο δεύτερος δίσκος για την κολεκτίβα Work Money Death και πάλι σε Spiritual Jazz μονοπάτια. Ένα απο τα πιο αγαπημένα του Gilles Peterson για το 2022.
To Blue Lotus είναι η νέα δουλειά του πολυπράγμονα Εγγλέζου οργανίστα Greg Foat και της ομάδας του σε πιο spacy μοτίβα. Άλλος ένας όμορφος δίσκος στην νεοσύστατη Blue Crystal Records μετά την πλούσια του δισκογραφία στη Jazzman Gerald του Ηνωμένου Βασιλείου.
Η αρπίστρια Amanda Whiting επιστρέφει δισκογραφικά μετά το ατμοσφαιρικό After Dark με έναν πολύ πιο ενδιαφέροντα δίσκο, πειραματίζεται με πιο modal φόρμες και εξελίσσει τον fusion ήχο. Και πάλι με τον σημαντικό φλαουτίστα Chip Wickham στο πλευρό της.
Η αστρική τριάδα του Shabaka Hutchings, με το φανταστικό όνομα The Comet is Coming επιστρέφει με ένα ακόμα δίσκο φωτιά. Έντεκα κομμάτια δυνατά με πολύ έντονα τα στοιχεία ηλεκτρονικής μουσικής στο iconic label της Impulse Records, το σπίτι που έφτιαξε το ζεύγος Coltrane.
Το άλμπουμ του Daniel Villareal Panama 77 είναι ό,τι καλύτερο κυκλοφόρησε η τεράστια πια Αμερικάνικη International Anthem για το 2022. Ένα tropical μίγμα Jazz και Funk με φοβερά κρουστά. Ο Villareal γεννήθηκε στον Παναμά και ζει στο Σικάγο, εξού και όλο αυτό τα θαυμάσιο funky blend.
Το 2022 δεν είχε Kamasi Washington αλλά είχε Tumi Mogorossi. Μόνο που εδώ oi αφρικάνικες ρίζες χτυπούν κόκκινα. Φοβερή jazz με chorus απο την αρχή ως το τέλος. Το "Wadada" είναι η καλύτερη στιγμή του GROUP THEORY : BLACK MUSIC ενώ το κλασσικό πλέον ''Sometimes i feel like a motherless child'' βρίσκει εδώ μία απο τις καλύτερες εκδοχές του.
Tέλος, ο Shabaka ξανασυστήνεται στο κοινό με το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ, ρίχνοντας τους τόνους και παραδίδοντας στο κοινό ένα απόλυτα ατμοσφαιρικό άλμπουμ σε world ήχο με παραδοσιακά αφρικάνικα όργανα. Άλλο ένα στολίδι της σύγχρονης πια Impulse Records.
Μπαίνοντας στο 2023 σίγουρα θα ήθελα να ακούσω και πιο sophisticated jazz grooves που κάπως μου έλειψαν φέτος. Καλή jazzy χρονιά, αδέρφια.
