Μπορεί στην Ελλάδα το ραπ να θεωρείται τρόπον τινά “πασέ” πλέον ή  απλά αυτό που καταλαβαίνουν τα μαζικά ακροατήρια σαν ραπ να πιάνει νέα χαμηλά standards (βλέπε 50 Cent  με Αργυρό) αλλά αν ακόμα ξέρεις που να ψάξεις, αυτό που στη χώρα μας μεταφράστηκε σαν ήχος των δρόμων και της πόλης, προσφέρει σε παγκόσμιο επίπεδο κυκλοφοριών αυτή την εβδομάδα μερικά σχεδόν classics. Από δίπλα και ο “αφρός” από τις indie και electronica - dance κυκλοφορίες για να μην απομακρυνόμαστε και από το εβδομαδιαίο concept του New Music Weekly.

Ξεκινώντας από τις 7 σύντομες αναφορές, δε νομίζω ότι η νέα Rosalia ακόμα και στα leftover της, δηλαδή τα κομμάτια που μπαίνουν σαν συμπληρωματικά στην deluxe έκδοση του Motomami +, θα είχε πρόβλημα αν η ανάλαφρη latin pop του “Despecha”   έμπαινε αβίαστα στο mix με το ακραίo techno jam “Dirt” του Perc (βλέπε Perc Trax) που αυτή την εβδομάδα κάνει τους κύκλους σε όλα τα Berghain friendly ακροατήρια και κυκλοφορεί σε white label βινύλιο με τη γνωστή στάμπα. Το ίδιο ισχύει και για τον τρόπο που κάθεται στη ροή του NMW podcast, το νέο μελωδικό single του Freddie Gibbs σε παραγωγή James Blake δίπλα στο “The Fours” και σε ολόκληρο το “In These Times” άλμπουμ του Makaya McCraven ενώ την intro τριάδα συμπληρώνουν η νέα επική dance στιγμή του Floating Points , το “Midnight Espresso” edit των καυτών τελευταία Caffè Corretto από την Ιταλία και το indie crossover album των Mars Volta.

Και αν τα παραπάνω αποπνέουν ήδη μια αίσθηση μουσικού εκλεκτισμού, η βασική επτάδα που ακολουθεί καλύπτει ακόμη πιο εύρη φάσμα φρέσκων ήχων. 

*Η λίστα New Music Weekly by Avopolis Radio ανανεώνεται εβδομαδίαια.

1. Stormzy - Mel Made Me Do It (UMG)

Στην κορυφή καθόλα δίκαια θρονιάζεται η σπουδαία επιστροφή του Βρετανού ράπερ Stormzy. To “Mel Made Me Do It” είναι ακριβώς το δεκάλεπτο επικό φιλμ μικρού μήκους που ήλπιζες ότι θα προσφέρει κάποιο αλάνι από το UK για να ισορροπήσει όλη τη βαρεμάρα που προσέφερε η κηδεία της βασίλισσας 10 μέρες τώρα. 

Από μπάρες επιπέδου

“I own all my masters, I ain't got masters

I throw a party on the yacht and wear my Yacht Master

They think I just chart top, but I'm the top charter”  

μέχρι το cameo του Μουρίνιο στο clip, ο Stormzy είναι άνετα ο νέος GOAT που ψάχνει η Βρετανία. 

2. Cam’ron & A-Trak - All I Really Wanted (Empire)

Το γεγονός και μόνο ότι ο Cam’ron επιστρέφει αρκεί, αναλογικά με το ποσό iconic θεωρούνται πλέον οι late 90s και early 00s δίσκοι του. Αυτό που του δίνει έξτρα πόντους βέβαια είναι η επιστροφή με τις πλάτες του πάντα επιδραστικού superstar Dj A-Trak που με χαρακτηριστική άνεση επαναφέρει τον Cam’ στη χρυσή εποχή του. 

3. Major Lazer & Major League DJz - Koo Koo Fun ft. Tiwa Savage & DJ Maphorisa (Mad Decent) 

Αυτοί που παίζουν Afro θα νιώσουν το βάθος και το vibe του και αυτοί που είχαν πιστέψει εδώ και μερικά χρόνια στην Amapiano σκηνή της Νοτίου Αφρικής επιτέλους δικαιώνονται. Η Tiwa Savage ξεκινάει επιτέλους την παγκόσμια pop καριέρα της. 

4. Low Jack, Lala &ce, Jäde - Debout (PAN)

Εδώ και μήνες κυκλοφορούσε η φήμη ότι ο πειραματικός beatmaker (και εξαίρετος dj) Low Jack ετοίμαζε κάτι για την PAN. Το πρώτο δείγμα από το soundtrack της θεατρικής παράστασης “Baiser Mortel” την οποία και σκηνοθετεί ο Low Jack ακούγεται σαν το ιδανικό πάντρεμα των πρώιμων Tricky ηχογραφήσεων με r’n’b μελωδίες α λα Jazmine Sullivan.

5. Hot Chip - Down (Domino)

Καλώς ή κακώς, δεν το έχουν ακόμα, η μαζικότητα που είχαν οι μελωδίες τους μπορεί να είναι στη θέση της, αλλά το πρώην hipster κοινό πλέον χορεύει με άλλου επιπέδου ηλεκτρονική μουσική. Παρόλα αυτά, η δύναμη της συνήθειας σε συνδυασμό με τον χαρακτηριστικό ήχο τους και την ανάγκη τους να παραμένουν ζωντανοί τους κάνει ακόμα αξιολάτρευτους και για τα τόσα χρόνια πορείας του τιμά ξεκάθαρα αφενός που επιστρέφουν στις indie ρίζες, αφετέρου που στο “Down” αφήνουν τη μίξη στα έμπειρα χέρια των Soulwax.

6. Mavi - Baking Soda (Mavi 4 Mayor)

Ο Μavi δεν δείχνει να βιάζεται. Κάνει αργά αλλά σταθερά βήματα προς την αγαπημένη του oldschool rap ωρίμανση γνωρίζοντας πως σύντομα όλα τα πολυεθνικά labels θα βιάζονται για να αναπαραγάγουν την όσο πιο μαζική εκδοχή του αυθεντικού ήχου του γίνεται. Ένας μικρός Tyler on the making.

7. Beth Orton - Fractals (Partisan)

Η είσοδος του νέου της album “Weather Alive” στα Best New Music του Pitchfork, δίνει ελπίδα στα λιγότερο φωτισμένα πρόσωπα εκείνης της δεκαετίας για μία δεύτερη ευκαιρία σε μία πιο ώριμη φάση της καριέρας τους.  Η φωνή πίσω από το “Where Do I Begin” στο οριακό “Dig Your Own Hole” των τότε superstars Chemical Brothers, ωρίμασε, αφέθηκε σε κάθε σκαμπανέβασμα και τελικά παραδόθηκε στον χρόνο, διατηρώντας την γοητεία της γυναίκας που κάθε φορά που έβλεπε φώτα, glamour και κάμερες άλλαζε δρόμο, ψάχνοντας για κάτι βαθύτερο.