Cheap Elitism: αυτό με την Ιωσηφίνα Γριβέα
Ο Δημήτρης Μάστορης σε χαλαρό chit chat με την κριτικό κινηματογράφου και τηλεόρασης, Ιωσηφίνα Γριβέα, γύρω από τον ρόλο του σινεκριτικού, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση, το streaming, το παράνομο downloading, το δίλημμα θέατρο vs σινεμά, τα πάντα όλα.
«Δεν μου τέθηκε ποτέ ερώτηση αν θα καλύπτω μόνο κινηματογράφο ή τηλεόραση, ξεκίνησα εξ’ αρχής να κάνω και τα δύο ταυτόχρονα»
«Στις κριτικές επιλέγω να είμαι ψύχραιμη, στις περιπτώσεις που έχω γράψει άσχημα λόγια σχετίζεται άμεσα με το αν μου κλωτσάνε ιδεολογικά ή όχι»
Τι είναι ένας «σύγχρονος» κριτικός κινηματογράφου; Πόσο συμβιωτική είναι η σχέση του με τα ψηφιακά μέσα έναντι των εντύπων; Πόσο απενοχοποιημένη είναι η σχέση του με την ευρύτερη ποπ κουλτούρα; Τηρεί μια πιο «ελαστική» προσέγγιση σε σχέση με τις παλιότερες ιερές αγελάδες του επαγγέλματος;
Η Ιωσηφίνα Γριβέα αποτελεί την πλέον αναγνωρισμένη κριτικό κινηματογράφου της σημερινής εγχώριας πραγματικότητας – μέσω της ενασχόλησης της με την κινηματογραφική/τηλεοπτική δημοσιογραφία στα μέσα της 24media αλλά και στην εκπομπή “Watch Next” της Cosmote TV στο πλευρό του Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλου και του Μάκη Παπασημακόπουλου, αφήνει τη δική της ξεχωριστή χροιά πάνω στο τι σημαίνει εμπεριστατωμένη άποψη πάνω στις δημιουργίες μικρής και μεγάλης οθόνης. Αρθρογραφεί, διαθέτει podcast(s), παρουσιάζει διαδικτυακή εκπομπή μα ποτέ δεν χάνει τον ενθουσιασμό της για ταινίες και σειρές. Βασικά, κάνει το χόμπι της επάγγελμα, όπως μας είπε και η ίδια στο νέο αυτό επεισόδιο του Cheap Elitism.
«Η κριτική της Pauline Kael για το Bonnie and Clyde οδήγησε την υπόλοιπη κριτική να έχει τη μορφή που έχει σήμερα, εξέταζε τις ταινίες ψυχολογικά χωρίς να έχει εμμονή με τα τεχνικά μέρη»
Η (φορτωμένη, η αλήθεια είναι) συζήτηση που έγινε καταπιάνεται με θέματα όπως, μεταξύ άλλων, το streaming, τη θέση του blockbuster στη μετά-COVID εποχή, τα τηλεοπτικά procedurals που άφησαν εποχή, τη σπουδαιότητα του legacy της θρυλικής Pauline Kael, το ρόλο της γυναίκας στη (σημερινή) κινηματογραφική κριτική, τα Όσκαρ, τη (μεταφορική όσο και κυριολεκτική) συγκατοίκηση των David Fincher-Steven Soderbergh καθώς και εάν τίθεται δίλημμα μεταξύ θεάτρου ή κινηματογράφου στην Ελλάδα των τελευταίων ετών.
«Λόγω του downloading, ο κόσμος θα κάνει πιο αυστηρές επιλογές σχετικά με το ποια ταινία θα επιλέξει να δει στις αίθουσες, γι’ αυτό ενδεχομένως η ελληνική πραγματικότητα να προτιμάει το θέατρο σαν μορφή ψυχαγωγίας»
