Ήταν η αρχή της δύστροπης για πολλούς λόγους και καθοριστικής για άλλους τόσους δεκαετίας των νέων '10s. Η εγχώρια indie σκηνή προσπαθούσε να βρει τα πατήματα της μέσα στη δίνη μιας οικονομικής κρίσης που μόλις είχε ξεκινήσει να ξετυλίγει το κουβάρι της οδύσσειας της και όπως συχνά συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις απάντησε στο οικονομικό κοίλο με μια δημιουργική καμπύλη – μια καμπύλη στην οποία δέσποζε o αγγλικός στίχος και η DIY αισθητική με εκούσιο και ακούσιο στόχο να καταρριφθεί επιτέλους το στερεότυπο «για ελληνικό καλό είναι». Ετοιμοπόλεμες κιθάρες, φρέσκα φωνητικά και άγνοια κινδύνου γέμιζαν ασφυκτικά το six d.o.g.s κάθε βράδυ και η σχετικά νεοσύστατη τότε ανεξάρτητη  και αποκεντρωμένη δισκογραφική της Inner Ear ξεκίνησε να στέλνει το ένα μετά το άλλο στα διψασμένα αυτιά του διψασμένου για «κάτι διαφορετικό» εγχώριου κοινού δισκάκια ένα κι ένα – κάθε ένα και μια ξεχωριστή, φρέσκια πρόταση. Ανάμεσά τους και εκείνο των Fever Kids – ένα πιασάρικο, παχνιδιάρικο όνομα σε καρό φόντο με το “Holding Grass” να αερίζει τα ηχεία. Το ένα fever kid ήταν o Alex (Αλέξης Ζαμπάρας) και το άλλο η Σtella. And the rest is history.

Όλη αυτή η διόλου ευκαταφρόνητη εισαγωγή γιατί οι ιστορίες, οι αφετηρίες, οι διαδρομές πριν ένα μεγάλο σταθμό, ένα ορόσημο που θα σημαδέψει την αλλαγή πίστας έχουν εγγενώς μια διόλου ευκαταφρόνητη σημασία για την ερμηνεία του. Και μπορεί η Στέλλα Χρονοπούλου, η Σtella , η @stellawithasigma να απασχολήσει προσφάτως τα εγχώρια indie χρονικά, ταράζοντας τα νερά τους, με το δισκογραφικό της deal με μια ετικέτα – όνειρο, την ιστορική, θρυλική, τι-να-λέμε-τώρα Sub Pop και την κυκλοφορία του Up and Away, ας μην ξεχνάμε ωστόσο ότι είναι μια καλλιτεχνική περίπτωση που ήταν στο εναλλακτικό «εκεί» before it was cool, δοκιμάζοντας και προτείνοντας πρώτη projects, φόρμες και ήχους που στο επόμενο καρέ θα γινόταν o οδηγός για το μέσο crossover hit της εγχώριας alternative ποπ κουλτούρας. Από τη συμμετοχή της στο Happened Before των My Wet Calvin μέχρι το home studio των Fever Kids, από τον Sillyboy στον Coti K. και από τους Sad Disco στους Chest, από τις εθιστικές συνεργασίες με τον NTEiBINT στο δουλεμένο στην εντέλεια ντεμπούτο album με το όνομά της και το “Picking Words” που έπαιξε κυριολεκτικά παντού κάθε καλλιτεχνική επιλογή, κάθε μικρό ή μεγάλο βήμαα της Σtella μέτρησε με τον τρόπο της στον δρόμο που την έφερε στα ραντάρ του παραγωγού Redinho το 2017 και στο studio από το οποίο βγήκε η πρόταση του Up and Away την περασμένη άνοιξη.

Μια πρόταση με συμπαγή αισθητική -κατά την προσφιλή συνήθεια μιας ολοκληρωμένης καλλιτεχνικής προσωπικότητας όπως αυτή της Σtella- μπουζούκι και κανονάκι σε ρόλoυς-έκπληξη και προοπτική για τα επόμενα ορόσημα, ψηλά και μακριά. Το Up and Away κάνει ήδη το ταξίδι του στον κόσμο, κόλλησε στα αυτιά όσων βρέθηκαν στα live gigs της Σtella στο Παρίσι, στο Βερολίνο, στο Αμβούργο και επιστρέφει στη βάση του σε ένα sold out στο ΠΛΥΦΑ από το οποίο απ’ό,τι φαίνεται θα έχουμε πολλά και όμορφα να θυμόμαστε. Τhe rest will be history κι εδώ θα είμαστε να τη διηγηθούμε. 

Φωτογραφίες: Αργύρης Λιόσης